Park Narodowy Los Alerces

Na mapach: 42°48′27″S 71°53′56″W/-42,807500 -71,898889

Park Narodowy Los Alerces w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Park Narodowy Los Alerces (hiszp. Parque nacional Los Alerces) – park narodowy w Argentynie, założony w 1945 roku i w 2017 roku wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Od 2007 roku wraz z Parkiem Narodowym Lanín, Parkiem Narodowym Lago Puelo, Parkiem Narodowym Los Arrayanes, Parkiem Narodowym Nahuel Huapi i rezerwatami przyrody w tej części Patagonii tworzy rezerwat biosfery UNESCO o nazwie „Andino Norpatagonica”[1].

Spis treści

Historia | edytuj kod

Park Narodowy Los Alerces został efektywnie utworzony w 1945 roku na mocy dekretu Nr 9504[2][3], w którym ogłoszono istniejące na tym terenie od 1937 roku rezerwaty przyrody parkami narodowymi[2][4][a].

Obejmuje ochroną obszar o powierzchni 259 570 hektarów (2595,7 km²) w Andach w prowincji Chubut przy granicy z Chile[2][3]. Celem parku jest ochrona krajobrazu polodowcowego i lasów waldiwijskich typu alerce, zdominowanych przez ficroję cyprysowatą[6].

W 2017 roku Park Narodowy Los Alerces wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[6].

Geografia | edytuj kod

Klimat | edytuj kod

Park leży w strefie klimatu umiarkowanego zimnego[2]. Latem średnia temperatura na obszarach niżej położonych wynosi 14°C, a zimą 2°C[2], w wyższych partiach gór średnia temperatura roczna to ok. -3°C[2]. Średnie opady roczne wynoszą 800 mm na wschodzie i 3000 mm na zachodzie[2] – zimą opady śniegu[2].

Flora i Fauna | edytuj kod

Wyższe partie porastają dobrze zachowane lasy alerce zdominowane przez ficroję cyprysowatą[2] – zagrożony gatunek z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), charakteryzujący się długowiecznością (ich wiek może przekraczać 3600 lat)[6]. Najstarszy znany okaz ficroi na terenie parku ma 60 m wysokości i 2,20 m w obwodzie, a jego wiek szacowany jest na 2600 lat[6][2].

W południowej części występują m.in. bambusy Chusquea culeou, bukany Nothofagus dombeyi i modrzewie[2].

Na terenie parku żyją m.in. pudu, ocelot chilijski, huemal chilijski, gołąbczak chilijski i zbrojówka[2].

Uwagi | edytuj kod

  1. ↑ Część literatury podaje rok 1937 jako rok utworzenia parku – w 1937 roku przejęto dekret Nr. 105.433 ustanawiający rezerwaty z zamiarem przekształcenia ich w parki narodowe[5].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Quiénes Somos | Reserva de biósfera andino norpatagónica Argentina, web.archive.org, 15 stycznia 2011 [dostęp 2022-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-15] .
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Los Alerces (hiszp.). parquesnacionales.gob.ar. [dostęp 2019-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-12)].
  3. ↑ a b Administración de Parques Nacionales: Parque Nacional Talampaya (hiszp.). W: Sistema de Información de Biodiversidad (SIB) [on-line]. [dostęp 2019-01-05].
  4. ↑ Ministerio de Obras Públicas. Decreto Nº 9.504/1945 Disponiendo que Parques Nacionales funcionará como Administración General de Parques Nacionales y Turismo, con carácter autárquico (hiszp.). W: InfoLEG [on-line]. [dostęp 2019-01-07].
  5. ↑ Decreto 105.433/37 (hiszp.). W: sib.gob.ar [on-line]. [dostęp 2019-01-08].
  6. ↑ a b c d UNESCO: Los Alerces National Park (ang.). [dostęp 2019-01-04].
Parki narodowe w Argentynie Obiekty z listy Światowego Dziedzictwa UNESCO w Argentynie

  1. ↑ Wspólnie z Brazylią.
  2. ↑ Wspólnie z Boliwią, Chile, Ekwadorem, Kolumbią i Peru.
  3. ↑ Wspólnie z Belgią, Francją, Niemcami, Indiami, Japonią i Szwajcarią.
Kontrola autorytatywna (park narodowy):Encyklopedia internetowa:
Na podstawie artykułu: "Park Narodowy Los Alerces" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy