Parzymiechy

Na mapach: 51°02′24″N 18°44′14″E/51,040000 18,737222

Parzymiechy w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania ul. Częstochowska ul. Krzepicka i park Parzymiechy – główna aleja cmentarza Park w Parzymiechach Ks. Bonawentura Metler Grosz praski znaleziony w Parzymiechach

Parzymiechy – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie kłobuckim, w gminie Lipie. Siedziba sołectwa. We wsi znajduje się ośrodek odwykowy dla alkoholików.

Spis treści

Geografia | edytuj kod

Wieś położona na terenie o rzeźbie polodowcowej z pagórkami morenowymi (Wysoczyzna Działoszyńsko-Lindowska[1], część Wyżyny Wieluńskiej) wspartymi także na wapiennym podłożu jurajskim. Najstarsza, środkowa część miejscowości przylega od północnego zachodu do takiego pagórka.

W skład wsi wchodzą kolonie nazywane Zagórze i Parcele.

Przyroda | edytuj kod

  • Rezerwat przyrody Stawiska – położony w północnej części wsi rezerwat przyrody o powierzchni 6,28 ha, utworzony w 1959 r. dla ochrony grądu niskiego i łęgu z 25 pomnikowymi dębami szypułkowymi.
  • Park w stylu angielskim – położony w środkowej części wsi, założony w końcu XVIII wieku, w XIX/XX wieku poszerzony do powierzchni 11,6 ha. W parku rośnie 19 gatunków drzew, w tym dwa egzotyczne – tulipanowiec i magnolia. Dwa parkowe stawy noszą nazwy „Mieszko” (większy) i „Księżycowy” (starszy).
  • Pomnikowy dąb szypułkowy – o obwodzie 513 cm; rośnie przy zbiegu ulic Zagórze[2] i Częstochowskiej w pobliżu cmentarza.
  • Dawne aleje dekoracyjne – aleja wjazdowa do parku (lipowa) oraz stare aleje przy ulicach Stawowej i Kasztanowej (zachowana w części północno-wschodniej). Aleje przy ulicach Wieluńskiej i Chmielnej zostały wycięte.

Około 1,5 km na wschód od wsi znajduje się obszar źródliskowy Grabarki. Występują tu liczne krasowe źródła, rosną okazałe buki i jodły. Do stawów prowadzi aleja grabowa (obwody drzew do 250 cm), przy stawach okazałe dęby – pomniki przyrody.

W odległości 1 km na zach. od stawów – ścisły rezerwat przyrody Bukowa Góra utworzony w 1959 r., niedostępny dla turystów.

Historia | edytuj kod

Lokowana w średniowieczu (1266). Dawniej szlachecka własność m.in. rodu Kobylańskich herbu Grzymała, później Ponińskich herbu Łodzia, potem Walewskich herbu Kolumna, od 1865 r. m.in. niemieckiego rodu Klitzing, a w 1891 r. przeszła w ręce Potockich herbu Pilawa. Od XV w. siedziba parafii Parzymiechy. Od schyłku XVIII w. Parzymiechy wyodrębnione z większego kompleksu dóbr ziemskich.

1 września 1939 w pobliżu wsi miała miejsce bitwa graniczna z Niemcami. Jeszcze tego samego dnia Niemcy spacyfikowali Parzymiechy, a także sąsiednią Zimnowodę. Zamordowano co najmniej 75 mieszkańców wsi, w tym ok. 20 dzieci[3][4].

 Osobny artykuł: Pacyfikacja wsi Zimnowoda i Parzymiechy.

Od 1940 w pobliżu wsi funkcjonował niemiecki obóz pracy przymusowej.

W 1964 w Parzymiechach otwarto zakład lecznictwa odwykowego.

Wspólnoty wyznaniowe | edytuj kod

Siedziba rzymskokatolickiej parafii św. Apostołów Piotra i Pawła.

Przynależność administracyjna | edytuj kod

Zabytki i pomniki | edytuj kod

  • Kościół św.św. Piotra i Pawła – pierwotnie z XIV w., budowany z kamienia wapiennego. W latach 1570–1658 był zborem braci polskich (w Liber beneficiorum... , t. II, Gniezno 1891 r. podaje się, że był w rękach kalwinów do 1660 r.). Rozbudowany w XVIII, XIX i XX w. (dobudowana wieża z dzwonnicą) zatracił cechy stylu. Zachowały się w nim dwa gotyckie portale z XV w.
  • Zespół podworski – istniejący przynajmniej od XVIII w., poszerzony w XIX/XX w., składa się z parku w stylu angielskim, oficyny (która może być kontynuacją dawnego dworu), łazienek ogrodowych i pozostałości alei wjazdowej oraz budynków gospodarczych. Wykorzystywany obecnie przez ośrodek leczenia alkoholików. Pałac Potockich z pocz. XX w. został zniszczony w czasie II wojny światowej i rozebrany w latach powojennych.
  • Cmentarz Potockich – rodzinny cmentarz Potockich otoczony wysokim murem; groby z (XIX-XXI w.).
  • Pomnik cywilnych ofiar II wojny światowej i okupacji – u zbiegu ulic Krzepickiej i Starowiejskiej, odsłonięty w 1965 r.
  • Pomnik ofiar niemieckiego obozu pracy przymusowej – przy drodze do wsi Grabarze, w pobliżu miejsca kaźni.

W rejestrze zabytków umieszczone są: kościół, zespół podworski.

Turystyka | edytuj kod

Przez Parzymiechy prowadzi turystyczny szlak rezerwatów przyrody, znakowany na niebiesko zaczynający się przy dworcu PKP w Blachowni, biegnący przez rezerwaty Szachownica, Węże, Dąbrowa w Niżankowicach, Mokry Las, do przystanku PKP Chorzew Siemkowice.

Komunikacja | edytuj kod

Przez Parzymiechy przebiega droga krajowa nr 42 oraz drogi powiatowe, gminne i inne.

Wieś objęta jest komunikacją autobusową PKS obsługującą 7 przystanków, oferującą połączenia z Częstochową, Wieluniem, Pajęcznem oraz Wrocławiem i Opolem.

Oświata | edytuj kod

Kultura | edytuj kod

We wsi działa filia gminnej biblioteki publicznej oraz Stowarzyszenie im. ks. Bonawentury Metlera. W latach 1998-1999 ukazywał się miesięcznik „Nasza Wieś” poruszający problematykę Parzymiech i regionu. W latach 2001-2004 wydawane było lokalne czasopismo „Mała Ojczyzna”.

Sport | edytuj kod

Parzymiechy są miejscem rozgrywania biegów przełajowych. Corocznie odbywa się najstarsza spośród tych imprez: Bieg Jesienny im. Redaktora Tomasza Hopfera.

Od 1992 działa klub piłkarski Sokół Parzymiechy. Sekcja juniorów działa do dnia dzisiejszego, natomiast sekcja seniorska zawiesiła swoją działalność w 2005 roku. W zakładzie odwykowym rozwinął działalność Klub Sportowy Zryw Parzymiechy.

Ochrona zdrowia | edytuj kod

We wsi działa Wiejski Ośrodek Zdrowia, który podlega ZOZ w Kłobucku.

W centrum wsi znajduje się apteka.

Ośrodek Terapii Uzależnień w Parzymiechach | edytuj kod

W 1964 roku na terenie parku podworskiego otwarto zakład lecznictwa odwykowego. Założony w 1964 roku Ośrodek w Parzymiechach jest miejscem z tradycjami. Powstał jako Wojewódzki Zakład Lecznictwa Odwykowego.

Od roku 2008 pacjenci korzystają z wielofunkcyjnego budynku z nowoczesnymi salami terapeutycznymi, laboratorium, kuchnią i stołówką. Utworzono także siłownię i klub fitness.

Od 1 marca 2011 roku funkcjonuje jako NZOZ Ośrodek Terapii Uzależnień.

W planach pozostaje jeszcze przebudowa kolejnego budynku. W ciągu najbliższych kilku lat ma tam powstać jeszcze jeden, 30-łóżkowy oddział i inne pomieszczenia służące terapii pacjentów. Ważniejsza jednak od modernizacji budynków i pomieszczeń okazała się modernizacja samego programu psychoterapii.

Ludzie związani z Parzymiechami | edytuj kod

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Parzymiechami.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Renata Dulias: Makroregion Wyżyna Woźnicko-Wieluńska. GeoSilesia. [dostęp 2014-11-30].
  2. ↑ Por. [1] (wynik wyszukiwania "Parzymiechy Zagórze" ukazuje początek ul. Zagórze od skrzyżowania z ul. Częstochowską)
  3. ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1981, s. 67–70.
  4. ↑ Jochen Böhler: Zbrodnie Wehrmachtu w Polsce. Kraków: Wydawnictwo „Znak”, 2009, s. 95–99. ISBN 978-83-240-1225-1.

Bibliografia | edytuj kod

  • A. Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000.
  • J. Jędrysiak, Dobra ziemskie Parzymiechy w czasach Potockich (1891-1939), Częstochowa-Parzymiechy 2002.
  • Z dziejów gminy Lipie, red. Z. Jakubowski, Lipie 1998.

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Parzymiechy" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy