Paweł Józef Bohomolec

Paweł Józef Bohomolec w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Paweł Józef Bohomolec herbu Bogoria – stolnik witebski, pisarz grodzki witebski, poseł witebski na sejmy, starosta dworzycki.

W 1733 roku podpisał konfederację warszawską. Kilkakrotnie posłował na sejmy z woj. witebskiego. Wybrany na podkomorostwo nie przyjął tej godności i jako wdowiec za przykładem swych trzech synów wstąpił do zakonu jezuitów[1].

Jego żoną była Franciszka z Cedrowskich. Miał 7 synów:

  • Franciszka (1720–1784) - znanego dramatopisarza,
  • Józefa - starostę szechowskiego,
  • Piotra Tadeusza - posła sejmowego i sędziego[2],
  • Joachima - sędziego sądów guberskich i prezydenta powiatowego,
  • Klemensa - zmarłego młodo,
  • Jana (1724–1795) - matematyka i filozofa, plebana skaryszewskiego i praskiego[3],
  • Ignacego - proboszcza kościoła katolickiego w Moskwie, kanonika smoleńskiego[4][5].

Trzech z jego synów było jezuitami (Franciszek, Jan i Ignacy).

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Piotr Tadeusz Bohomolec [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom 2, 1936, s. 226
  2. ↑ Piotr Tadeusz Bohomolec [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom 2, 1936, s. 226
  3. ↑ Jan Bohomolec [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom 2, 1936, s. 225
  4. ↑ K. Niesiecki, Herbarz Polski, tom 2, 1839, s. 206-207
  5. ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, tom 1, 1899, s. 360-361

Bibliografia | edytuj kod

  • Herbarz polski, t.I, Warszawa 1899, s. 360.
  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. I, Warszawa 1904, s. 288.
Na podstawie artykułu: "Paweł Józef Bohomolec" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy