Pik w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaPik (fr. pique – grot, pika) – jeden z czterech kolorów w kartach typu francuskiego, oznaczony czarnym pojedynczym listkiem .
Pełna talia kart do gry w brydża zawiera 13 kart tego koloru czyli: jednego asa, dziewięć blotek (znaczone od 2 do 10), oraz trzy figury
-
As Pik
-
Dwójka Pik
-
Trójka Pik
-
Czwórka Pik
-
Piątka Pik
-
Szóstka Pik
-
Siódemka Pik
-
Ósemka Pik
-
Dziewiątka Pik
-
Dziesiątka Pik
-
Walet Pik
-
Dama Pik
-
Król Pik
Pełna talia kart do gry w taroka zawiera 14 kart tego koloru czyli: dziesięć blotek (znaczone od 1 do 10), oraz cztery figury
-
Jedynka Pik
-
Dwójka Pik
-
Trójka Pik
-
Czwórka Pik
-
Piątka Pik
-
Szóstka Pik
-
Siódemka Pik
-
Ósemka Pik
-
Dziewiątka Pik
-
Dziesiątka Pik
-
Walet Pik
-
Jeździec Pik
-
Dama Pik
-
Król Pik
W Polsce piki nazywane są także winami, liśćmi lub grinami (niem. Grün, szczególnie na Śląsku). W języku angielskim piki oznacza się jako Spades, w skróconym zapisie jako S.
W oficjalnych turniejowych taliach kart do gry w skata piki są koloru zielonego . Jest to spowodowane turniejową unifikacją dwóch rodzajów talii - typu francuskiego i polskiego, gdyż odpowiednik pików w tym drugim typie - wino - jest oznaczany zielonym listkiem.