Połabianie w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaPołabianie – słowiańskie plemię połabskie należące do grupy plemion obodryckich. Zamieszkiwali tereny na zachód od Obodrytów właściwych w dorzeczu środkowej i dolnej Łaby. Głównym ich ośrodkiem był Racibórz (obecnie: Ratzeburg w Niemczech). Należeli do związku obodryckiego. Po 1131 roku ich władcą był Przybysław wagryjski.
Osobny artykuł: Słowianie połabscy.
Bibliografia | edytuj kod
- Mały słownik kultury dawnych Słowian, LechL. Leciejewicz (red.), ZbigniewZ. Bukowski, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, ISBN 83-214-0499-5, OCLC 69371914 .