Południowa Konwencja Baptystyczna w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z Południowa Konwencja Baptystów) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaPołudniowa Konwencja Baptystyczna (ang. Southern Baptist Convention, SBC) – największa protestancka organizacja wyznaniowa w Stanach Zjednoczonych skupiająca stanowe konwencje i lokalne zbory baptystyczne głównie w południowej części kraju. Łącznie do Południowej Konwencji Baptystycznej należy blisko 14,8 milionów członków zrzeszonych w ponad 47 456 zborach[1].
Południowa Konwencja Baptystyczna jest największą na świecie denominacją baptystyczną oraz największą zarówno baptystyczną, jak i protestancką wspólnotą religijną w Stanach Zjednoczonych oraz drugą co do wielkości denominacją chrześcijańską w Stanach Zjednoczonych po Kościele Rzymskokatolickim.
Słowo ''Południowa'' w nazwie Południowej Konwencji Baptystycznej wynika z tego, że została ona zorganizowana w 1845 r. w miejscowości Augusta w stanie Georgia przez baptystów z południowych Stanów Zjednoczonych, którzy podzielili się z północnymi baptystami w kwestii niewolnictwa, szczególnie w kwestii tego, czy właściciele niewolników mogliby służyć jako misjonarze[2].
Po amerykańskiej wojnie secesyjnej nastąpił kolejny rozłam, kiedy to większość wyzwolonych czarnoskórych mieszkańców południa ustanowiła niezależne tzw. Czarne Zbory, stowarzyszenia regionalne oraz konwencje państwowe i narodowe, na przykład takie jak Narodowa Konwencja Baptystyczna, która pod koniec XIX wieku stała się drugą co do wielkości konwencją baptystyczną.
W związku z typową dla baptystów tradycją silnej autonomii zborów lokalnych Konwencja jest bardziej organizacją współpracy, a władze organizacji nie mają prawa narzucać niczego zborom członkowskim. Każdy ze zborów ma swobodę w:
- przystąpieniu i wystąpieniu z organizacji
- zatrudnianiu i zwalnianiu pracowników zborów
- samodzielnym określaniu wymagań wobec swoich członków
- opracowaniu własnego „Wyznania Wiary”
- określeniu stopnia udziału w programach realizowanych przez Południową Konwencję Baptystyczną
Kościół jest przeciwny ordynowaniu kobiet na urzędy starszych kościoła i duchownych[3].
Spis treści
Historia | edytuj kod
Pierwszy baptystyczny zbór w Augusta (Georgia)Denominacja utworzona została w 1845 roku ze względu na stosunek do niewolnictwa. W latach 1940-1960 liczba członków Południowej Konwencji Baptystycznej podwoiła się i osiągnęła 10 milionów. W roku 1985 liczba południowych baptystów wzrosła do 14,4 miliona[4].
Od lat 40. XX wieku Południowa Konwencja Baptystyczna odeszła od części swojej regionalnej i historycznej identyfikacji. Zwłaszcza od końca XX wieku Konwencja zintensyfikowała swoją działalność misyjną wśród grup mniejszościowych i stała się znacznie bardziej zróżnicowana. Ponadto, chociaż Południowa Konwencja Baptystyczna jest nadal silnie skoncentrowana w południowych Stanach Zjednoczonych, ma kościoły członkowskie w całych Stanach Zjednoczonych i 41 stowarzyszonych konwencji stanowych[5]. Zarówno Konwencje stanowe jak i poszczególne zbory są silnie ewangelikalne w swojej doktrynie i praktyce.
Podkreślają znaczenie indywidualnego doświadczenia nawrócenia, potwierdzonego przez osobę nawróconą chrztem poprzez zanurzenie, odrzucają praktykę chrztu niemowląt.
W 2004 roku Południowa Konwencja Baptystyczna wystąpiła ze Światowego Związku Baptystycznego i jest największą wspólnotą baptystyczną nie należącą do tej instytucji. Niektóre ze zborów i konwencji stanowych tworzących Południową Konwencję Baptystyczną wykorzystują swoje prawo do autonomii należąc niezależnie do obu organizacji.
W latach 90. XX wieku zaczął maleć udział procentowy w stosunku do populacji amerykańskiej[6]. Wzrost liczby członków (w liczbach bezwzględnych), utrzymywał się jeszcze do roku 2006. W 2007 liczba członków spadła o około 40 tysięcy[7]. Od tego czasu utrzymuje się stały spadek liczby wiernych[8][9]. W 2018 roku liczba członków Południowej Konwencji Baptystycznej wynosiła 14 813 234 zgromadzonych w 47 456 zborach.
Przy takiej tendencji w roku 2050 liczba wiernych tej denominacji może stanowić połowę stanu z roku 2006.
Znani południowi baptyści | edytuj kod
Liderzy Południowej Konwencji na spotkaniu z prezydentem Bushem (2006)- Billy Graham – najbardziej popularny i ceniony ewangelista międzynarodowy XX wieku
- Bill Clinton – były prezydent USA
- Ron Paul – były kongresmen ze stanu Teksas i kandydat na prezydenta USA
- Chip Pickering – kongresmen Stanów Zjednoczonych
- Dakota Fanning – aktorka
- Hayley Williams – piosenkarka i wokalistka
- Harry Truman – prezydent Stanów Zjednoczonych (1945-1953)
- Lindsey Graham – senator ze stanu Karolina Południowa
- Mark Pryor – senator i prokurator generalny stanu Arkansas
- Mike Huckabee – republikański kandydat na prezydenta USA
- Robert Bentley – gubernator stanu Alabama (od 2011)
- Roger Wicker – senator ze stanu Missisipi
- Ted Cruz – prokurator generalny stanu Teksas (2003-2008), senator (od 2013)
- Zach Johnson – znany golfista
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Eileen Lindner, ed. Yearbook of American and Canadian Churches 2010 p. 11; the United Methodist Church is second with 8 million members.
- ↑ Report on Slavery and Racism in the History of the Southern Baptist Theological Seminary 2018
- ↑ The divide over ordaining women, Pew Research Center [dostęp 2020-05-29] (ang.).
- ↑ John Micklethwait, Adrian Wooldridge Powrót Boga, 2011, s. 122.
- ↑ Southern Baptist Convention > About Us, www.sbc.net [dostęp 2019-08-03] (ang.).
- ↑ RCS comparison 1990–2000. Namb. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-18)]..
- ↑ Baptists 4 ethics. 2008-04-30. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-10)].
- ↑ Jonathan Meritt: What Southern Baptists must do to slow their decline. Religion News Service, Jun 11, 2013.
- ↑ Travis Lotter: Southern Baptist Convention Membership Declined For Seventh Year. Huffington Post, 05/29/2014.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
Kontrola autorytatywna (związek wyznaniowy):OryginałEdytujHistoria i autorzy
