Podstoli w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaPodstoli – w dawnej Polsce od XV w. urzędnik nadworny, po części zastępca stolnika; wkrótce urząd tytularny, odrębny w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim; także urząd ziemski.
Tytuły odojcowskie i odmężowskie | edytuj kod
Dzieciom podstolego przysługiwały tytuły odojcowskie. Dla synów był nim podstolic[1], a dla córek podstalanka[2]. Żony miały prawo do tytułu odmężowskiego – podstolina[3].
Zobacz też | edytuj kod
- Podstolina Hanna Czepiersińska – bohaterka komedii Aleksandra Fredry pt. „Zemsta”
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Józef Łukaszewicz. Krótki opis historyczny Kościołow parochialnych (...) w dawnej dyecezyi Poznańskiej. Żupański, 1879, str. 30
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego., Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1841, str. 303
- ↑ Herbarz polski Kaspra Niesieckiego., Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1841, str. 638
