Porohy Dniepru w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Poroh Kudak na Dnieprze w 1911 r. Mapa porohów na Dnieprze Mapa z 1772 r.Porohy Dniepru (ukr. пороги) – poprzeczne progi skalne, zbudowane z wychodni granitów i gnejsów krystalicznej tarczy ukraińskiej, przegradzające koryto Dniepru pomiędzy miastami Dniepr i Zaporoże (a dokładniej pomiędzy Łocmańską Kamianką a Kiczkasem) na odcinku około 70 km.
Wyróżniano ponad 30 porohów, największe to:
- Kudak (Kudacki - koło zamku Kudak)
- Jacki
- Suriky (Surski)
- Łuchań (Łochański, w XVII wieku Łahanny lub Chański)
- Strzelczy (z wyspą Strzelczą)
- Dzwoniec (Zwoniecki)
- Kniahiniński
- Techniński
- Nienasytec (Rewucznyj, Did)[1]
- Woronowa Zapora
- Wołnickij (Wolniow)
- Budyło (Budziłowski)
- Tawalszański
- Łyszny
- Wilnyj (Wolny)
Oprócz tego koryto Dniepru przegradzało 7 tzw. zabor. Zabory były również grzędami skalnymi, jednak odróżniały się od porohów tym, że nie przegradzały całkowicie koryta rzeki, pozostawiając szerokie kanały, i nie utrudniały żeglugi. Zabory te to: Monastyrska, Striłecka, Tjahińska, Woroniacza, Krywa, Skubowa.
Wszystkie porohy i zabory zostały zalane w 1932 roku przez Zbiornik Dnieprowski Dnieprowskiej Elektrowni Wodnej.
Od nazwy porohów pochodzi historyczna i geograficzna nazwa Zaporoże, czyli kraj "za porohami".
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Nienasyciec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 101 .
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Dniepr, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 45 .
.gif){kind=link}
