Przełęcz w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Iwaniacka Przełęcz w Tatrach Przełęcz lub punkt siodłowy (czerwony punkt) w grzbiecie między dwiema górami. Zielona linia pokazuje najkrótszą drogę przez przełęcz.Przełęcz – forma ukształtowania terenu, wybitne, poprzeczne obniżenie w przebiegu grzbietu górskiego lub grani między sąsiednimi szczytami lub turniami. Powstaje w wyniku procesu denudacji mniej odpornych skał budujących stoki. Zazwyczaj przełęcze są najwygodniejszym miejscem do przejścia z jednej doliny do drugiej przez oddzielający je grzbiet[1].
W geometrii analitycznej odpowiednikiem przełęczy jest punkt siodłowy.
Przełęcz może również oddzielać część grzbietu górskiego, np. masyw górski.
W gwarze podhalańskiej i w słownictwie taterników używane są różne synonimy słowa przełęcz: siodło, siodełko, przełączka, szczerba, szczerbina, szczerbinka, karb, karbik, wrota, wrótka, brama, przehyba, przechód, ławka, jednakże tylko niektóre z nich odnoszą się do właściwego określenia słowa przełęcz jako wybitnego obniżenia terenu, inne oznaczają niewybitne wcięcia w grani[1].
Zobacz też | edytuj kod
- góry: system górski - łańcuch górski - pasmo górskie - masyw górski - góra
- wzgórze - pagórek - turnia - szczyt - grzbiet górski - góra stołowa - kopa - góra-świadek - twardzielec - ostaniec - góra wyspowa - przełączka - szczerba
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
