Przełęcz Hałbowska

Na mapach: 49°31′57″N 21°29′59″E/49,532500 21,499722

Przełęcz Hałbowska w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Przełęcz Hałbowska – przełęcz w zachodniej części Beskidu Niskiego, położona na wys. 540 m n.p.m. pomiędzy szczytami Kamienia oraz nie posiadającym nazwy o wysokości 567 m n.p.m. Przez przełęcz biegnie droga, łącząca Nowy Żmigród i Kąty z Krempną.

Na przełęczy znajduje się mogiła 1250 Żydów z getta w Nowym Żmigrodzie, zamordowanych tu przez hitlerowców 7 lipca 1942 r. W l. 80. XX w. została ona odnowiona staraniem rodziny Beerów z Niemiec.[1]

Piesze szlaki turystyczne | edytuj kod

– żółty szlak Mrukowa – Kaplica pod Trzema Kopcami – Kotań – Przełęcz Hałbowska – Krempna – czerwony szlak Świerzowa (801 m n.p.m.) – Kolanin (705 m n.p.m.) – Kamień (714 m n.p.m.) – Kąty – Grzywacka Góra (567 m n.p.m.) – Łysa Góra (641 m n.p.m.) – Polana (651 m n.p.m.) (Główny Szlak Beskidzki).

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Mościcki Bogdan: Po Nowym Żmigrodzie bładząc, w: "Gościniec" R. XXI, nr 10 (239), październik 1989, s. 20-22
Na podstawie artykułu: "Przełęcz Hałbowska" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy