Przegub homokinetyczny

Przegub homokinetyczny w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Przegub Rzeppa z sześcioma kulami przekazującymi moment siły

Przegub homokinetyczny, synchroniczny lub równobieżny – rodzaj przegubu, w którym niezależnie od kąta wychylenia osi, część napędzająca i napędzana obracają się z tą samą prędkością kątową, czyli wzajemna prędkość kątowa jest równa zeru (nie występują pulsacje).

Do poprawnej pracy przegubu homokinetycznego wymagane są następujące warunki równobieżności[1]:

  • Wszystkie elementy przenoszące moment obrotowy muszą znajdować się w jednej płaszczyźnie określanej mianem homokinetycznej
  • Płaszczyzna homokinetyczna musi zawsze dzielić kąt wychylenia przegubu na połowę
  • Osie symetrii obydwu części wału powinny przecinać się dokładnie na płaszczyźnie homokinetycznej

Przykładami przegubów równobieżnych są:

Przeguby niespełniające warunków równobieżności to przeguby asynchroniczne, jak np. przegub Cardana.

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Ireneusz Kulczyk: Przeguby układu napędowego - część 1.. Zespół Szkół Samochodowych w Bydgoszczy. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-10)].
Na podstawie artykułu: "Przegub homokinetyczny" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy