Równanie Butlera-Volmera w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRównanie Butlera-Volmera – jedna z najbardziej podstawowych zależności w elektrochemii. Równanie to opisuje kinetykę reakcji elektrodowych, a specyficznie zależność prądu elektrycznego od potencjału elektrody (albo nadnapięcia). Równanie to bierze pod uwagę zarówno katodową, jak i anodową reakcję przebiegające (jednocześnie) na elektrodzie:
gdzie:
– natężenie prądu, [A – gęstość prądu wymiany [A/m²], – potencjał elektrody [V], – równowagowy potencjał elektrody [V], – powierzchnia aktywna elektrody [m²], – temperatura bezwzględna [K], – liczba elektronów biorących udział w reakcji elektrodowej, – stała Faradaya, – stała gazowa, – tzw. współczynnik symetrii reakcji elektrodowej (stała empiryczna), bezwymiarowy.Nazwa równania pochodzi od nazwisk chemików Johna Alfreda Valentine Butlera i Maxa Volmera.
Równanie Butlera-Volmera jest stosowne kiedy reakcja elektrodowa jest kontrolowana przez wymianę ładunku na elektrodzie (nie przez transport masy). Niemniej zastosowalność tego równania w elektrochemii jest bardzo szeroka i jest to równanie typowo uważane za „centralne w fenomenologii kinetyki elektrodowej”[1]
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ J. O’M. Bockris, A.K.N. Reddy, M. Gamboa-Aldeco, Modern Electrochemistry 2A. Fundamentals of Electrodics, Second Edition, Kluwer Academic/Plenum Publishers, p. 1083, 2000.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
