RWZ-6 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii (Przekierowano z RVZ-6) Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania RWZ-6 w KazaniuRWZ-6 (РВЗ-6) – czteroosiowy tramwaj jednokierunkowy produkcji radzieckiej.
Skrót RWZ pochodzi od nazwy ryskiej wytwórni Ryżskij Wagonostroitielnyj Zawod (Рижский вагоностроительный завод, РВЗ, Rīgas Vagonbūves Rūpnīca, RVR). Pierwszy prototyp wagonu powstał w roku 1960, w tym samym roku rozpoczęto też produkcję seryjną która zakończyła się w grudniu 1987 roku. Popularne w miastach Związku Radzieckiego, wagony RWZ-6 są nadal eksploatowane w Rosji.
Ciekawostki | edytuj kod
- Pierwsza wyprodukowana seria RWZ-6 posiadała trzy tylne szyby zamiast, w późniejszych wersjach, jednej. W tylną część wagonu mogły zostać wmontowane drzwi do przyjmowania rannych na noszach. Wymóg ten postawiono producentowi w następstwie doświadczeń okresu II WŚ, kiedy wagony tramwajowe były używane w celach sanitarnych.
- RWZ-6 był jedynym rodzajem sowieckiego taboru, na którym nazwa producenta "RVR" została napisana alfabetem łacińskim. Powodowało to, że turyści często brali go za wagon z importu.
- W Niżnym Nowogrodzie RWZ-6 z powodu swoich rozmiarów z trudem mieścił się w budynku zajezdni #1 (obecnie przeniesionej), wybudowanej w latach 20. XX w., która była przeznaczona dla mniejszych tramwajów dwuosiowych.
- Wagon RWZ-6 był oceniany bardzo pozytywnie przez motorniczych jak i mechaników. Cieszył się ich względami do tego stopnia, że np. w Niżnym Nowogrodzie w zajezdni #2, brygada remontowa utrzymywała wagon w sprawności przez okres 20 lat, po czym został przeniesiony do muzeum transportu, a jego motorniczy Andriej Bogolepow po wygaśnięciu umowy odszedł z zajezdni.
Gdzie można je spotkać | edytuj kod
- Muzea:
Oprócz miejsc, gdzie RWZ-6 jeszcze kursuje liniowo, można je zobaczyć wśród eksponatów wielu tramwajowych muzeów. W Niżnonowogrodzkim muzeum transportu znajduje się sprawny RWZ-6M2, lecz został przeniesiony na odcięte od sieci miasta odgałęzienie. Do tego czasu uczestniczył w dwóch tramwajowych paradach, w latach 2004 i 2005[1].
Jeden egzemplarz RWZ-6 posiada Muzeum Transportu Zbiorowego Moskwy[2].
Ostatnie egzemplarze RWZ-6 i jego modernizacje RWZ-DEMZ pożegnały się z ulicami Mińska w 2008 roku. RWZ-6 zasila kolekcję Muzeum Tramwajów, a ostatni egzemplarz RWZ-DEMZ jest wagonem technicznym[3].
w Lipiecku RWZ-6 były eksploatowane do 1995 roku, ostatni wagon pozostał na zajezdni jako eksponat muzealny[4].
W Taszkencie używane były do wiosny 2008 roku. Ostatni wagon można oglądać z Muzeum Transportu Elektryfikowanego Uzbekistanu na terenie zajezdni #2[5].
- Eksploatacja liniowa:
W łotewskim Dyneburgu wagony RWZ-6 były eksploatowane do 2014 roku, od tego czasu stoją odstawione na zajezdni tramwajowej.
W Witebsku wycofano wagony z ruchu.
W Kazaniu poza ostatni dwoma sztukami, zostały skasowane w roku 2009, bądź przerobione na wagony techniczne, których łącznie w mieście jest 6[6][7].
W Ufie eksploatowane były do 19 października 2009 roku. Jeden wagon RWZ-6M2 pozostał jako liniowy tramwaj historyczny, drugi został przerobiony na wagon techniczny[8].
W Chabarowsku do dziś używanych liniowo jest 21 sztuk RWZ-6M2[9].
W Komsomolsku nad Amurem było używanych liniowo jest 19 sztuk RWZ-6M2. Z powodu zawieszenia kursowania tramwajów, obecnie wagony stoją odstawione.[10].
W Władywostoku do dziś używanych liniowo jest 8 sztuk RWZ-6M2[11].
W Saławacie do dziś używanych liniowo jest 4 sztuk RWZ-6M2[12].
W Osinnikach do dziś używanych liniowo jest 4 sztuk RWZ-6M2[13].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ tramwaj RWZ-6M2-2835 na stronie transphoto.ru
- ↑ spis taboru w muzeum transportu w Moskwie
- ↑ spis taboru tramwajowego w Mińsku
- ↑ tramwaje RWZ-6 w Lipiecku
- ↑ tramwaje RWZ-6 w Taszkencie
- ↑ spis tramwajów w Kazaniu
- ↑ Świat Kolei 11/2010
- ↑ spis tramwajów RWZ-6 w Ufie
- ↑ spis tramwajów w Chabarowsku
- ↑ spis tramwajów w Komsomolsku nad Amurem
- ↑ spis tramwajów w Władywostoku
- ↑ spis tramwajów w Saławacie
- ↑ spis tramwajów w Osinnikach
