Radostów (województwo świętokrzyskie) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRadostów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków[1].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.
Historia | edytuj kod
W 1578 r. własność Stanisława Duczymińskiego herbu Rogala. Wieś miała 4 osadników, 1 łan, 6 zagrodników i jednego rzemieślnika.
W 1638 r. po zniesieniu pobliskiego zboru w Rakowie, do Radostowa przenieśli się Bracia polscy. Ich protektorką była Anna z Cikowskich Wilamowa herbu Radwan. Kaznodzieją w zborze był teolog ariański Andrzej Wiszowaty. Po śmierci protektorki w 1652 r. zbór został zniesiony przez jej zięcia, Piotra Sieniutę, byłego kalwinistę nawróconego na katolicyzm[2].
W XVIII w. Radostów był własnością Augusta Niemirycza, kasztelana połanieckiego[3].
W 1827 r. Radostów miał 32 domy i 144 mieszkańców. W 1836 r. Józef Niemirycz w należącym do niego wtedy Radostowie założył kuźnicę[4]. Kuźnica w 1875 r. wyprodukowała 500 pudów kutego żelaza. Znajdował się tu młyn wodny, cegielnia, pokłady torfu i tartak[5].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2019-07-17].
- ↑ L. Chmaj „Andrzej Wiszowaty jako działacz i myśliciel religijny” w: „Bracia Polscy. Ludzie-idee-wpływy”. Warszawa 1957, s. 360.
- ↑ Kazimierz Sabała: Dwory i folwarki na terenie parafii Jeruzal. Łajszczew Stary: 1997, s. 58.
- ↑ Hieronim Łabęcki: Górnictwo w Polsce. T. I. Warszawa: 1841, s. 415.
- ↑ Radostów 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 435 .
OryginałEdytujHistoria i autorzy
