Region (geografia) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRegion (łac. regionalis ‘dotyczący okolicy’ od regio 'kierunek; linia (graniczna); prowincja, okręg’ z regere ‘prostować; rządzić; kierować’)[1] – obszar charakteryzujący się jednorodnością cech środowiska przyrodniczego, zjawisk społeczno-gospodarczych, unikalną historią i tradycjami kulturowymi[2].
Cechy różnicujące regiony można podzielić na dwie grupy – naturalne i antropogeniczne. Te pierwsze to najczęściej położenie geograficzne i cechy przyrody ożywionej lub nieożywionej. Istotnymi dla regionalizacji cechami antropogenicznymi bywają najczęściej odrębność językowa, religijna lub etniczna zamieszkującej region społeczności oraz cechy lokalnej gospodarki. Odpowiednio do tego wyodrębnia się:
- regiony naturalne (fizycznogeograficzne, klimatyczne, zoogeograficzne itp.),
- regiony kulturowe (o wspólnych cechach kulturowych),
- regiony gospodarcze (o wspólnych centrach bądź powiązaniach gospodarczych – przemysłowe, rolnicze itp.),
- regiony administracyjne (wyodrębnione prawnie jednostki administracji terenowej – podział administracyjny).
Regiony wydziela się w celu przestrzennego usystematyzowania materiału naukowego (regionalizacja).
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Słownik Wyrazów Obcych: region.
- ↑ Anna Runge, Jerzy Runge: Słownik pojęć z geografii społeczno-ekonomicznej. Videograf Edukacja, 2008, s. 269. ISBN 978-83-60763-48-3.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
