Reprezentacja Wielkiej Brytanii na żużlu w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Flaga Anglii Flaga Szkocji Flaga Walii
.svg){kind=link}
Reprezentacja Wielkiej Brytanii na żużlu – drużyna żużlowa, reprezentująca Wielką Brytanię w sportowych imprezach międzynarodowych, powoływana przez trenera reprezentacji. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Auto-Cycle Union (ACU).
Wielką Brytanię reprezentują, bądź reprezentowali, żużlowcy z Anglii, Szkocji oraz Walii. Sport motocyklowy w Irlandii Północnej jest zarządzany przez Motor Cycle Union of Ireland (MCUI).
W latach 1962–1973 w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo świata nie występowały reprezentacje Australii i Nowej Zelandii, a zawodnicy z tych krajów startowali w reprezentacji Wielkiej Brytanii. W kolejnych latach reprezentacje te ponownie występowały oddzielnie, przy czym przez kilka lat w rozgrywkach o drużynowe mistrzostwo świata, a także mistrzostwo świata par, reprezentacja zarządzana przez ACU występowała jako reprezentacja Anglii, ponieważ osobno startowała reprezentacja Szkocji zarządzana przez Scottish Auto Cycle Union (SACU).
Spis treści
Osiągnięcia | edytuj kod
Mistrzostwa świata | edytuj kod
- 1. miejsce (9): 1968, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1980, 1989
- 2. miejsce (15): 1960, 1962, 1969, 1970, 1978, 1981, 1983, 1984, 1987, 1990, 1995, 2000, 2004, 2016, 2018
- 3. miejsce (9): 1961, 1963, 1964, 1965, 1967[a], 1985, 1986, 1992, 2006
Drużynowe mistrzostwa świata juniorów
- 1. miejsce (7): 1972, 1976, 1977, 1978, 1980, 1983, 1984
- 2. miejsce (6): 1979, 1982, 1985, 1987, 1988, 1992
- 3. miejsce (2): 1970, 1989
Indywidualne mistrzostwa świata
- 1. miejsce (12):
- 1949 – Tommy Price
- 1950 – Freddie Williams
- 1953 – Freddie Williams
- 1955 – Peter Craven
- 1962 – Peter Craven
- 1976 – Peter Collins
- 1980 – Michael Lee
- 1992 – Gary Havelock
- 2000 – Mark Loram
- 2013 – Tai Woffinden
- 2015 – Tai Woffinden,
- 2018 – Tai Woffinden
- 2. miejsce (15):
- 1936 – Eric Langton
- 1949 – Jack Parker
- 1950 – Wally Green
- 1951 – Split Waterman
- 1952 – Freddie Williams
- 1953 – Split Waterman
- 1954 – Brian Crutcher
- 1976 – Malcolm Simmons
- 1977 – Peter Collins
- 1978 – Gordon Kennett
- 1980 – Dave Jessup
- 1982 – Les Collins
- 1989 – Simon Wigg
- 2016 – Tai Woffinden
- 2020 – Tai Woffinden
- 3. miejsce (12):
- 1949 – Louis Lawson
- 1952 – Bob Oakley
- 1956 – Arthur Forrest
- 1957 – Peter Craven
- 1960 – Peter Craven
- 1975 – John Louis
- 1979 – Michael Lee
- 1983 – Michael Lee
- 1986 – Kelvin Tatum
- 1989 – Jeremy Doncaster
- 1993 – Chris Louis
- 2017 – Tai Woffinden
Indywidualne mistrzostwa świata juniorów[b]
- 1. miejsce (5):
- 1984 – Marvyn Cox
- 1987 – Gary Havelock
- 1990 – Chris Louis
- 1993 – Joe Screen
- 1999 – Lee Richardson
- 2. miejsce (7):
- 1977 – Joe Owen
- 1978 – Kevin Jolly
- 1982 – Mark Courtney
- 1984 – Neil Evitts
- 1989 – Chris Louis
- 1992 – Mark Loram
- 2003 – Chris Harris
- 3. miejsce (9):
- 1977 – Les Collins
- 1978 – Neil Middleditch
- 1983 – Marvyn Cox
- 1987 – Sean Wilson
- 1992 – Joe Screen
- 1997 – Scott Nicholls
- 2002 – David Howe
- 2016 – Robert Lambert
- 2018 – Robert Lambert
Mistrzostwa Europy | edytuj kod
- 3. miejsce (1): 1959
Indywidualne mistrzostwa Europy
Indywidualne mistrzostwa Europy U-21
- 1. miejsce (1):
- 2017 – Robert Lambert
Pozostałe | edytuj kod
- 1. miejsce (1):
- 1985 – Jeremy Doncaster (w parze z amerykaninem Johnem Cookiem)
- 2. miejsce (1):
- 1985 – Kenny Carter (w parze z nowozelandczykiem Larrym Rossem)
Indywidualny Puchar Europy U-19
- 1. miejsce (1):
- 2017 – Robert Lambert
Brytyjscy Mistrzowie Świata | edytuj kod
Brytyjscy Mistrzowie Europy | edytuj kod
Uwagi | edytuj kod
- ↑ Ex aequo z reprezentacją Związku Radzieckiego.
- ↑ a b W latach 1977–1987 zawody rozgrywano pod szyldem indywidualnych mistrzostw Europy juniorów.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Mistrzostwo zdobyte w barwach reprezentacji Nowej Zelandii.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
