Robert Koch w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRobert Koch, właściwie: Heinrich Hermann Robert Koch (ur. 11 grudnia 1843 w Clausthal, zm. 27 maja 1910 w Baden-Baden) – niemiecki uczony, lekarz i bakteriolog.
Życiorys | edytuj kod
Odkrywca m.in. bakterii wywołujących wąglika, cholerę i gruźlicę. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1905 r. za badania nad gruźlicą. Wprowadził do praktyki pożywki zestalane żelatyną.
Był, obok Ludwika Pasteura, jednym z twórców mikrobiologii lekarskiej[2].
Autor postulatów Kocha, pozwalających określić, czy dany mikroorganizm rzeczywiście jest czynnikiem chorobotwórczym.
W latach 1872–1880 był lekarzem powiatowym w Wolsztynie. W budynku, w którym mieszkał i pracował, znajduje się poświęcone mu muzeum.
Jednym z najdonioślejszych odkryć Kocha było opracowanie sterylizacji z wykorzystaniem pary wodnej, niszczącej formy przetrwalnikowe wąglika (aparat Kocha).
W 1890 roku Koch sądził, że znalazł lekarstwo na gruźlicę. Uzyskał je z zabitych bakterii gruźlicy. Lek okazał się jednak nieskuteczny[3]. Przez dekadę aż do roku 1903 badał naturę gruźlicy oraz metody jej leczenia w Szpitalu im. Augusta Hohenlohe w Sławięcicach na Górnym Śląsku (obecnie województwo opolskie)[4].
Znał język polski[5].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Fellows (ang.). Royal Society.
- ↑ PiotrP. Amsterdamski PiotrP., BolesławB. Orłowski BolesławB., MałgorzataM. Yamazaki MałgorzataM., Słownik uczonych, Warszawa: Horyzont, 2002, s. 329–331, ISBN 83-7311-430-0, OCLC 52743550 [dostęp 2020-02-05] .
- ↑ Robert Koch (ang.). [dostęp 2015-09-18].
- ↑ 1901 Sławiecice Lung Hospital and Goetsch and Robert Koch testing on tuberculine; Dr. Koch’s Consumption Cure; Discoverer of Tuberculin Says It Has Been Used Successfully for Ten Years in One Hospital.
- ↑ Zofia Zwolska. Robert Koch – bakteriolog, lekarz, humanista. Pamięci uczonego w 170. rocznicę urodzin.
Bibliografia | edytuj kod
- Jak powstała mikrobiologia. W: Władysław J.H. Kunicki-Goldfinger: Życie bakterii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 28–29. ISBN 978-83-01-14378-7.
