Rokitnica (województwo dolnośląskie) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRokitnica (niem. Röchlitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Złotoryja, na Pogórzu Kaczawskim w Sudetach, na pograniczu z Niziną Śląsko-Łużycką (Równiną Chojnowską).
Spis treści
Podział administracyjny | edytuj kod
W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa legnickiego.
Położenie | edytuj kod
Miejscowość leży w rozszerzeniu doliny Kaczawy. Rozwinęła się ona przy dwuczłonowym grodzie, wystawionym na niewielkim wzgórzu o wysokości 203 m n.p.m.
Historia | edytuj kod
Rokitnica powstała w wyniku rozbudowy grodu. Gród został wzniesiony w pierwszych latach XIII wieku przez księcia Henryka I Brodatego, który często się w nim zatrzymywał. On to nadał także prawa górnicze miastu Złotoryja. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie "Rochetnicz" oraz "Rokethnicz" wymienia spisany około 1300 roku średniowieczny łaciński utwór opisujący żywot świętej Jadwigi Vita Sanctae Hedwigis.[2]
Zabytki | edytuj kod
Ruiny zamku w Rokitnicy
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[3]:
- kościół filialny pw. św. Michała Archanioła, dawniej św. Bartłomieja, wczesnogotycki, pochodzi z połowy XIII wieku. Został ufundowany przez świętą Jadwigę. W 1451 roku, uległ on częściowemu zniszczeniu. Odbudowany na przełomie XV i XVI wieku. W latach 1710-1713 przebudowano kościół w stylu barokowym, m.in. poprzez dodanie empor. W roku 1959 dokonano konserwacji kościoła. Obecnie jest to kamienna budowla jednonawowa z półokrągłą absydą i nielicznymi wąskimi, długimi oknami. Wieżę umieszczono od zachodniej strony. Prezbiterium pokryte jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym, natomiast sklepienie nawowe – kolebkowym. W wyposażeniu wnętrza dominuje późny barok – wyróżnia się ołtarz główny i rzeźby Ukrzyżowania na belce tęczowej. W prezbiterium znajduje się kamienne sakramentarium. W ściany wbudowano szereg manierystycznych i barokowych nagrobków, pochodzących z przełomu XVII i XVIII wieku. Na terenie kościelnym stoi kaplica słupowa Matki Boskiej z baldachimem i wmurowaną tablicą o następującej treści: Królowej nieba i ziemi, na 1000-lecie Chrztu Polski, parafianie Rokitnicy i Kozowa, 966-1966. Kaplica otoczona jest żeliwnym płotkiem
- cmentarz przykościelny
- cmentarz parafialny, z 1885 r.
- zamek, w ruinie, powstał na podwalinie dawnego grodu około XIII w. Należy do najstarszych budowli murowanych w Polsce. Źródła historyczne potwierdzają, że w zamku miodowy miesiąc, z dala od spraw państwowych, spędzał Henryk I Brodaty z żoną Jadwigą.
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ "Monumenta Poloniae Historica", Tom IV, Akademia Umiejętności w Krakowie, Lwów 1884, "Vita Sanctae Hedwigis", str. 549.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 269. [dostęp 18.11.2012].
Bibliografia | edytuj kod
- Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
OryginałEdytujHistoria i autorzy
