Rosjanie w Polsce

Rosjanie w Polsce w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Rosjanie w Polsce – mniejszość narodowa zamieszkująca różne obszary Polski, której przedstawiciele w większości są wyznawcami prawosławia w wersji kanonicznej i staroobrzędowej.

Spis treści

Ludność ogółem | edytuj kod

Z licznej przed II wojną światową mniejszości rosyjskiej (140 tysięcy osób) pozostało w 1945 roku 20-30 tysięcy. Jest to związane nie tylko ze zmianą granic, lecz także z obawą przed represjami ze strony sowieckiej, jakie mogłyby spaść na to środowisko. Obecnie Polskę zamieszkuje 10 do 13 tysięcy osób pochodzenia rosyjskiego, w tym 2,5 do 3 tysięcy stanowią starowiercy. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2011 narodowość rosyjską zadeklarowało 13046 osób, z czego 5176 jako jedyną[1]. Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań 2002, tylko w jednej polskiej gminie, mniejszość rosyjska stanowi więcej, niż 0,5% mieszkańców – jest to Gmina Augustów (0,66% ogółu mieszkańców)[2].

Obszar zamieszkania | edytuj kod

Mniejszość rosyjską można podzielić na dwie części – Rosjan pozostałych w Polsce po okresie zaborów i emigracji porewolucyjnej oraz staroobrzędowców, którzy na terenach Rzeczypospolitej osiedlali się już w XVII wieku. Na Suwalszczyznę przybyli oni w II poł. XVIII wieku, a na Mazury w 1830 r.

Staroobrzędowcy zamieszkują w trzech skupiskach w województwie warmińsko-mazurskim oraz województwie podlaskim. Do naszych czasów dotrwały tylko trzy wsie w których ludność ta mieszka w zwartych grupach. Są to Gabowe Grądy, Wodziłki i Wojnowo. Duże grupy staroobrzędowców mieszkają też w Suwałkach i Augustowie. Pozostali są rozproszeni w wielu miejscowościach województwa (głównie wokół Rucianego i Ukty). Rosjanami są też jednowiercy skupieni wokół wojnowskiej parafii. W latach 70. i 80. zmalało znacznie skupisko mazurskie na skutek emigracji do Niemiec.

Od XIX wieku w Polsce mieszkają grupy Rosjan skupionych w dużych miastach, a przede wszystkim w Białymstoku, Łodzi i Warszawie. Ze względu na przekrój społeczny (inteligencja, w części wręcz arystokracja), stanowili oni w latach międzywojennych środowisko o dużych wpływach kulturalnych. Obecnie, po fali emigracji do państw zachodnich, środowisko to polonizuje się, zachowując właściwie tylko wyznanie.

 Osobny artykuł: Żołnierze Armii Czerwonej i Armii Radzieckiej w ludowym Wojsku Polskim.

W latach II wojny światowej oraz w okresie PRL w Ludowym Wojsku Polskim służyło od 20 do 30 tysięcy obywateli ZSRR[3], z których część przyjęła polskie obywatelstwo[4]. W okresie 1949–1955 w sumie 682 radzieckich oficerów wojskowych przyjęło obywatelstwo polskie pełniąc wysokie stanowiska w armii PRL[4].

Wyznanie | edytuj kod

Staroobrzędowy monaster Zbawiciela i Trójcy Świętej w Wojnowie Molenna staroobrzędowców w Wodziłkach

Zdecydowana większość przedstawicieli mniejszości rosyjskiej należy do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Staroobrzędowcy należą do Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego oraz Staroprawosławnej Cerkwi Staroobrzędowców. W Polsce czynne są cztery cerkwie (molenny) staroobrzędowe w Gabowych Grądach, Suwałkach, Wodziłkach i Wojnowie. Do 1982 roku istniała molenna w Pogorzelcu, którą wbrew staroobrzędowcom miejscowe władze sprzedały jako materiał budowlany dla parafii rzymskokatolickiej Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach. Obie części społeczności rosyjskiej, pomimo wspólnego pochodzenia narodowego i wspólnej przynależności do kościoła wschodniego, są sobie wzajemnie obce, a niegdyś były sobie wręcz wrogie[potrzebny przypis].

W Polsce działa również 11 zborów i 20 grup języka rosyjskiego Świadków Jehowy[5].

Stowarzyszenia | edytuj kod

Ludność staroobrzędową reprezentuje Naczelna Rada Staroobrzędowców powoływana przez Ogólnopolski Zjazd Staroobrzędowców. Radę zarejestrowano w 1993 roku. Powołano ją, jako obronę środowiska staroobrzędowego, po zniszczeniu cerkwi w Pogorzelcu.

Pozostałych Rosjan reprezentowało aż do lat 70. Rosyjskie Towarzystwo Kulturalno-Oświatowe z siedzibą w Łodzi. W 1991 powstał w Białymstoku Międzynarodowy Ruski Klub, przekształcony później w Rosyjskie Stowarzyszenie Kulturalno-Oświatowe, organizujące m.in. Dni Kultury Rosyjskiej.

Od roku 2004 w Warszawie działa największe stowarzyszenie mniejszości rosyjskiej „Russkij dom”, które wydaje własne pismo, organizuje międzynarodowe konferencje naukowe „Rosjanie w Polsce na przestrzeni wieków”, ma na swoim koncie liczne wydawnictwa w postaci książek, broszur, CD na temat obecności Rosjan w Polsce[6].

Wydawnictwa | edytuj kod

Do lat 70. ukazywał się w Łodzi „Russkij Gołos”. Działalność wydawnicza została wstrzymana po administracyjnym rozwiązaniu Rosyjskiego Towarzystwa Kulturalno-Oświatowego w 1975 roku[7].

W roku 1991 w Warszawie, jako pierwsze wydanie rosyjskojęzyczne w postradzieckiej Europie zaczęto wydawać „Rosyjski Kurier Warszawski”. Gazeta jest ogólnopolskim miesięcznikiem.

Od roku 2003 ukazuje się ogólnopolskie czasopismo „Европа.RU” w języku rosyjskim z dodatkiem „Zdrawstwujte!/Здравствуйте!”, który jest organem mniejszości rosyjskiej w Polsce.

Mniejszość rosyjska w polskich mediach | edytuj kod

TVP3 Białystok nadaje raz w miesiącu program w języku rosyjskim z polską listą dialogową, o tematyce związanej z mniejszością rosyjską zamieszkującą Podlasie pt. Wiadomości rosyjskie (dawniej Rosyjski głos, a poprzednio również w programie wszystkich mniejszości narodowych i etnicznych na Podlasiu pt. Sami o sobie).

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań 2011 // W-wa, 2013.
  2. ↑ Deklaracje narodowościowe w gminach w 2002 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-01)].
  3. ↑ Encyklopedia II wojny światowej ↓, s. 728.
  4. ↑ a b Nalepa 1995 ↓, s. 116.
  5. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2018-10-23] .
  6. ↑ „Русские страницы в истории Польши”- „Śladami Rosjan w Polsce”. [dostęp 2019-11-11].
  7. ↑ Андрей Романчук. Русские в Польше – историческое введение // NewsRu.nl.

Bibliografia | edytuj kod

  • Edward Jan Nalepa: Oficerowie Armii Radzieckiej w Wojsku Polskim 1943-1968. Warszawa: Bellona, Wojskowy Instytut Historyczny, 1995. ISBN 83-11-06168-8.
  • Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, 1975, s. 728 (hasło Wojsko Polskie 1944-45, rozdz. Radziecka pomoc materialna i kadrowa).

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Rosjanie w Polsce" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy