Rozeta (architektura)

Rozeta (architektura) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Rozeta w katedrze Soissons, Francja

Rozeta, różyca (fr. rosette – różyczka[1]) – ornament architektoniczny w kształcie rozwiniętej róży.

W architekturze gotyku rozetą nazywa się okrągłe okno wypełnione witrażem i ornamentem maswerkowym, umieszczone nad głównym portalem kościoła. Na przykład w Krakowie znajduje się m.in. nad wejściem do Katedry na Wawelu.

Mianem rozety określane są również dekoracyjne kompozycje roślinno-kwiatowe na plafonie lub suficie, malowane lub wykonane w stiuku, charakterystyczne dla wnętrz budowli z XVIII i XIX wieku.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Czesław Witkowski Słownik pojęć historycznych, wyd. VIDEOGRAF II Katowice 2008, s. 211

Bibliografia | edytuj kod

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Rozeta (architektura)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy