Ryniofity w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaRyniofity, ryniofyty (Rhyniophyta) – gromada roślin kopalnych, pierwotnych, pionierskich roślin lądowych. Pojawiły się na ziemi w pierwszej połowie ery paleozoicznej - w sylurze. Zapoczątkowały wszystkie linie rozwojowe prowadzące do współcześnie żyjących gatunków roślin lądowych. Ryniofity wymarły pod koniec dewonu, 370 mln lat temu.
W okresie dewonu żyły ryniofity dorastające do pół metra wysokości. Ich skamieniałości odkryto w dolnodewońskich martwicach krzemionkowych (stanowisko paleontologiczne Rhynie Chert), występujących pod szkocką miejscowością Rhynie (Aberdeenshire). Od nazwy tej miejscowości nazwano całą grupę.
Spis treści
Charakterystyka | edytuj kod
Ewolucja ryniofitów | edytuj kod
W ciągu 40 mln lat z ryniofitów utworzyły się wszystkie linie rozwojowe współczesnych roślin lądowych. Dały one początek grupom roślin o dominującym gametoficie - mszakom i glewikom, oraz o dominującym sporoficie, u których gametofit uległ niejednokrotnie znacznej redukcji i całkowitemu uzależnieniu od pokolenia bezpłciowego, ta gałąź rozwojowa doprowadziła z kolei do powstania współczesnych widłaków, skrzypów, paproci i roślin nasiennych.
Systematyka | edytuj kod
Rodzaje ryniofitów:
- aglaofiton (Aglaophyton)
- hornea (Horneophyton)
- kuksonia (Cooksonia)
- rynia (Rhynia)
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Rhyniophyta (ang.). Palaeos. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-07)].