Søren Pind w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSøren Pind (ur. 20 listopada 1969 w Herning) – duński polityk i prawnik, minister w różnych resortach, deputowany do Folketingetu.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
W 1997 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Kopenhaskim. Od 1999 do 2005 był asystentem na tej uczelni, prowadząc zajęcia z prawa konstytucyjnego.
Od połowy lat 80. zaangażowany w działalność młodzieżowych organizacji liberalnych. W 1994 został radnym Kopenhagi, w latach 1998–2005 był członkiem miejskiej egzekutywy. Wchodził w skład władz spółek prawa handlowego, w tym Portu Kopenhaga.
W 2005 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do duńskiego parlamentu z listy liberalnej partii Venstre. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 2007, 2011 i 2015.
23 lutego 2010 w ramach dokonanej rekonstrukcji rządu premier Lars Løkke Rasmussen powierzył mu stanowisko ministra ds. współpracy na rzecz rozwoju (w miejsce Ulli Tørnæs). 8 marca 2011 został również ministrem ds. uchodźców, imigrantów i integracji. Zakończył urzędowanie 3 października 2011. Gdy 28 czerwca 2015 Lars Løkke Rasmussen ponownie stanął na czele rządu, powołał Sørena Pinda na urząd ministra sprawiedliwości[1]. 28 listopada 2016 w trzecim gabinecie tego premiera przeszedł na stanowisko ministra szkolnictwa wyższego i nauki[2]. Zakończył urzędowanie 2 maja 2018.
Odznaczenia | edytuj kod
W 2015 otrzymał francuski krzyż kawalerski Orderu Legii Honorowej[3], w 2015 został odznaczony krzyżem kawalerskim[4], a w 2017 – krzyżem komandorskim Orderu Danebroga[5].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Her er hele Lars Løkkes ministerhold (duń.). jyllands-posten.dk, 28 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-28].
- ↑ Regeringen Lars Løkke Rasmussen III (duń.). statsministeriet.dk, 28 listopada 2016. [dostęp 2016-12-31].
- ↑ Søren Pind udnævnt til Ridder af Æreslegionen (duń.). dk.ambafrance.org, 16 marca 2015. [dostęp 2017-08-08].
- ↑ Tildeling af ordener (duń.). kongehuset.dk. [dostęp 2017-08-08].
- ↑ Modtagere af danske dekorationer (duń.). kongehuset.dk. [dostęp 2020-12-07].
Bibliografia | edytuj kod
- Profil na stronie Folketingetu (duń.). [dostęp 2015-06-28].