Sławomir Szewiński

Sławomir Szewiński w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Sławomir Janusz Szewiński (ur. 25 października 1941) – polski lekkoatleta specjalizujący się w biegu na 400 metrów przez płotki, trener, a po zakończeniu kariery fotoreporter Przeglądu Sportowego[1].

Życiorys | edytuj kod

W czasie swojej kariery sportowej cztery razy startował w finale mistrzostw Polski seniorów (w 1961 w sztafecie 4 × 400 metrów, w 1962 w biegu na 400 metrów przez płotki i sztafecie 4 × 400 metrów i w 1965 w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów) zdobywając dwa medale[2].

Reprezentował Polskę w jednym meczu międzypaństwowym, w 1962 w Sosnowcu przeciwko Grecji, zajmując w biegu płotkarskim czwarte miejsce[3].

Mąż i trener Ireny Szewińskiej – najwybitniejszej polskiej lekkoatletki; ich synami są: Andrzej Szewiński, m.in. polski polityk, reprezentant Polski w siatkówce[1] i Jarosław Szewiński, programista elektronik.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b Szewińska (Kirszenstein) Irena, Polski Komitet Olimpijski [dostęp 2014-01-23]  (pol.).
  2. ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Sławomir Szewiński" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy