Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSamogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona – typ samogłoski spotykany w językach naturalnych. Symbol, który przedstawia ten dźwięk w Międzynarodowym Alfabecie Fonetycznym, to i (zwykła litera i)[1].
Spis treści
W praktyce | edytuj kod
[i] to wymowa polskiego i.
Języki, w których występuje ten dźwięk | edytuj kod
Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona występuje w językach:
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Bąk 1977 ↓, s. 53.
- ↑ Gimson 2008 ↓, s. 105.
- ↑ Nagórko 2007 ↓, s. 32 i nast..
Bibliografia | edytuj kod
- Alicja Nagórko: Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2007. ISBN 978-83-01-15390-8.
- A. C. Gimson: Pronunciation of English. Londyn: Hodder Education, 2008. ISBN 978-0-340-958773.
- Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
Na podstawie artykułu: "Samogłoska przymknięta przednia niezaokrąglona" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy
OryginałEdytujHistoria i autorzy
