Skok o tyczce w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSkok o tyczce – konkurencja lekkoatletyczna, w której skok odbywa się na takich zasadach jak w skoku wzwyż, z tą różnicą, że zawodnik do pokonania poprzeczki używa tyczki.
Dawniej tyczkarze używali tyczek sztywnych, wykonanych z drewna, bambusu, aluminiowych rur (do końca lat 60.), dziś skaczą na tyczkach elastycznych wykonanych z wysokiej jakości tworzyw sztucznych. Tyczki te sprzyjają uzyskiwaniu lepszych rezultatów. Dla porównania rekord świata mężczyzn w skoku o tyczce sztywnej wynosi 4,82 m, a o tyczce nowej generacji 6,18 m.
Spis treści
- 1 Historia
- 2 Sprzęt
- 3 Rekordziści świata
- 4 Chronologia rekordu świata w skoku o tyczce mężczyzn na stadionie
- 5 Pełna chronologia rekordu świata w skoku o tyczce kobiet
- 6 Tabele historyczne
- 7 Rekordziści Polski
- 8 Medaliści olimpijscy w skoku o tyczce
- 9 Medaliści mistrzostw świata w lekkoatletyce w skoku o tyczce
- 10 Medaliści mistrzostw Europy w lekkoatletyce w skoku o tyczce
- 11 Polscy medaliści wielkich imprez
- 12 Polscy finaliści olimpijscy (1-8)
- 13 Polscy finaliści mistrzostw świata (1-8)
- 14 Polacy w dziesiątkach światowych tabel rocznych
- 15 Polacy w rankingu Track and Field News
- 16 Przypisy
- 17 Linki zewnętrzne
Historia | edytuj kod
- 1850 – rozegranie pierwszych zawodów w skoku o tyczce (wykonanej z jesionu)
- 1889 – wprowadzenie w Ameryce techniki skoku polegającej na wzniesieniu nóg ku górze
- 1900 – użycie po raz pierwszy bambusowych tyczek (używane do 1942 r.)
- 1957
- użycie przez Boba Gutowskiego aluminiowej, a przez Dona Bragga stalowej tyczki, przy próbach ustanawiania rekordu świata
- wprowadzenie mat w celu poprawienia bezpieczeństwa
- 1961 – ustanowienie pierwszego rekordu świata przy użyciu tyczki z włókna szklanego
- 1995 – rozpoczęcie przez IAAF notowania kobiecych rekordów w skoku o tyczce
Sprzęt | edytuj kod
- Tyczka
Obecnie tyczka jest rurą o średnicy ok. 4 cm i długości do ok. 5,20 m wykonaną z laminatu włókna szklanego lub węglowego. Właściwościami tyczki są maksymalna masa skoczka wyrażona w funtach oraz tzw. flex, czyli współczynnik ugięcia tyczki pod obciążeniem, zwany twardością.
- Buty tzw. kolce
Budowa zbliżona do kolców do skoku w dal. Wiele firm wytwarza kolce z oznaczeniem LJ/PV – czyli zarówno do skoku w dal jak do tyczki. Wielu skoczków używa kolców do skoku w dal.
- Zeskok
Obecnie stosowane są zeskoki wykonane z twardej pianki poliestrowej. Grubość zeskoku dochodzi do 80 cm, długość wraz z wąsami i szerokość dochodzą do ok. 6 m.
- Skrzynka
Służy do ustalenia pozycji dolnego końca tyczki podczas skoku. Jest metalowym, trapezoidalnym zagłębieniem wyznaczającym punkt zerowy rozbiegu, gdzie dokonywany jest pomiar wysokości.
- Stojaki
Wysokość stojaków umożliwia umieszczenie poprzeczki na wysokości powyżej 6,20 m. Konstrukcja stojaków umożliwia przemieszczanie poprzeczki od 0 do 80 cm w przód (na zeskok) w celu dostosowania pionu do potrzeb skoczka.
- Poprzeczka
Jej budowa jest podobna do budowy poprzeczki do skoku wzwyż – jej długość to ok. 4,50 m
Rekordziści świata | edytuj kod
- wśród mężczyzn:
- na otwartym stadionie: Armand Duplantis 6,15 m (Rzym, 17 września 2020)
- w hali: Armand Duplantis 6,18 m (Glasgow, 15 lutego 2020) – absolutny rekord świata
- wśród kobiet:
- na otwartym stadionie: Jelena Isinbajewa 5,06 m (Zurych, 28 sierpnia 2009)
- w hali: Jennifer Suhr 5,03 m (Brockport, 30 stycznia 2016)
Chronologia rekordu świata w skoku o tyczce mężczyzn na stadionie | edytuj kod
Najlepsi zawodnicy w historii (stadion, stan na 17 września 2020) | edytuj kod
zobacz więcej na stronach World AthleticsNajlepsi zawodnicy w historii (hala, stan na 14 lutego 2021) | edytuj kod
zobacz więcej na stronach World AthleticsPełna chronologia rekordu świata w skoku o tyczce kobiet | edytuj kod
Osobny artykuł: Historia najlepszego halowego wyniku na świecie w skoku o tyczce kobiet.Tabele historyczne | edytuj kod
Najlepsze zawodniczki w historii (hala, stan na 29 lutego 2020 r.) | edytuj kod
- zobacz więcej na stronach World Athletics (ang.) [dostęp 19 lutego 2020].
- zobacz więcej na stronach alltime-athletics.com (ang.) [dostęp 28 marca 2012].
Najlepsze zawodniczki w historii (stadion, stan na 4 sierpnia 2020 r.) | edytuj kod
zobacz więcej na stronach World Athletics (ang.) [dostęp 4 sierpnia 2020]. zobacz więcej na stronach alltime-athletics.com (ang.) [dostęp 28 marca 2012].Rekordziści Polski | edytuj kod
- wśród mężczyzn
- na otwartym stadionie: Piotr Lisek 6,02 m (Monako, 12 lipca 2019)
- w hali: Piotr Lisek 6,00 (Poczdam, 4 lutego 2017)
- wśród kobiet
- na otwartym stadionie: Anna Rogowska 4,83 m (Bruksela, 26 sierpnia 2005)
- w hali: Anna Rogowska 4,85 m (Paryż, 6 marca 2011) – absolutny rekord Polski
Chronologia rekordu Polski w skoku o tyczce mężczyzn | edytuj kod
Odtwórz plik multimedialny Skok Pawła Wojciechowskiego na wysokość 5,91 m (nowy rekord Polski) podczas Mityngu Skoku o Tyczce w Szczecinie 15.08.2011Chronologia (niepełna) rekordu Polski w skoku o tyczce kobiet na stadionie | edytuj kod
Medaliści olimpijscy w skoku o tyczce | edytuj kod
Mężczyźni | edytuj kod
Kobiety | edytuj kod
Medaliści mistrzostw świata w lekkoatletyce w skoku o tyczce | edytuj kod
Mężczyźni | edytuj kod
Kobiety | edytuj kod
Medaliści mistrzostw Europy w lekkoatletyce w skoku o tyczce | edytuj kod
Mężczyźni | edytuj kod
Kobiety | edytuj kod
na Medalistki wielkich imprez[1] | edytuj kod
Osobny artykuł: Krajowe rekordy w skoku o tyczce kobiet.Polscy medaliści wielkich imprez | edytuj kod
- Zenon Ważny – Akademickie Mistrzostwa Świata, Paryż 1957
- Tadeusz Ślusarski – Halowe Mistrzostwa Europy, Göteborg 1974
- Tadeusz Ślusarski – Igrzyska Olimpijskie, Montreal 1976
- Władysław Kozakiewicz – Halowe Mistrzostwa Europy, San Sebastián 1977
- Władysław Kozakiewicz – Uniwersjada, Sofia 1977
- Tadeusz Ślusarski – Halowe Mistrzostwa Europy, Mediolan 1978
- Władysław Kozakiewicz – Halowe Mistrzostwa Europy, Wiedeń 1979
- Władysław Kozakiewicz – Uniwersjada, Meksyk 1979
- Władysław Kozakiewicz – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa 1980
- Monika Pyrek – Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce, Amsterdam 2001
- Monika Pyrek – Igrzyska Frankofońskie, Ottawa 2001
- Adam Kolasa – Igrzyska Frankofońskie, Ottawa 2001
- Anna Rogowska – Mistrzostwa Świata, Berlin 2009
- Anna Rogowska – Halowe Mistrzostwa Europy, Paryż 2011
- Paweł Wojciechowski – Młodzieżowe Mistrzostwa Europy, Ostrawa 2011
- Paweł Wojciechowski – Mistrzostwa Świata, Teagu 2011
- Antoni Rzepka – Letnie Mistrzostwa Świata Studentów 1924, Warszawa 1924
- Edward Adamczyk – Światowe Igrzyska Studentów UIE, Berlin 1951
- Edward Adamczyk – Światowe Igrzyska Studentów UIE, Budapeszt 1954
- Zenon Ważny – Światowe Igrzyska Studentów UIE, Warszawa 1955
- Włodzimierz Osiński, Światowe Igrzyska Studentów UIE, Helsinki 1962
- Eugeniusz Miklas – Europejskie Igrzyska Juniorów, Warszawa 1964
- Władysław Kozakiewicz – Mistrzostwa Europy, Rzym 1974
- Wojciech Buciarski – Halowe Mistrzostwa Europy, Katowice 1975
- Tadeusz Ślusarski – Uniwersjada, Sofia 1977
- Tadeusz Ślusarski – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa 1980
- Marian Kolasa – Halowe Mistrzostwa Europy, Madryt 1986
- Monika Pyrek – Mistrzostwa Świata Juniorów, Annecy 1998
- Anna Rogowska – Halowe Mistrzostwa Europy, Madryt 2005
- Monika Pyrek – Mistrzostwa Świata, Helsinki 2005
- Anna Rogowska – Halowe Mistrzostwa Świata, Moskwa 2006
- Monika Pyrek – Mistrzostwa Europy, Göteborg 2006
- Paweł Wojciechowski – Mistrzostwa Świata Juniorów, Bydgoszcz 2008
- Monika Pyrek – Mistrzostwa Świata, Berlin 2009
- Zenon Ważny – Światowe Igrzyska Studentów UIE, Berlin 1951
- Zenon Ważny – Światowe Igrzyska Studentów UIE, Budapeszt 1954
- Zygmunt Dobrosz – Europejskie Igrzyska Juniorów, Odessa 1966
- Paweł Iwiński – Europejskie Igrzyska Juniorów, Lipsk 1968
- Romuald Murawski – Mistrzostwa Europy Juniorów, Paryż 1970
- Władysław Kozakiewicz – Halowe Mistrzostwa Europy, Katowice 1975
- Mariusz Klimczyk – Halowe Mistrzostwa Europy, San Sebastián 1977
- Władysław Kozakiewicz – Halowe Mistrzostwa Europy, Mediolan 1982
- Ryszard Kolasa – Mistrzostwa Europy Juniorów, Schwechat 1983
- Marian Kolasa – Halowe Mistrzostwa Europy, Liévin 1987
- Mirosław Chmara – Halowe Mistrzostwa Europy, Haga 1989
- Anna Wielgus – Światowe Igrzyska Młodzieży, Moskwa 1998
- Anna Olko – Mistrzostwa Świata Juniorów Młodszych, Debreczyn 2001
- Monika Pyrek – Mistrzostwa Świata, Edmonton 2001
- Monika Pyrek – Halowe Mistrzostwa Europy, Wiedeń 2002
- Monika Pyrek – Halowe Mistrzostwa Świata, Birmingham 2003
- Anna Rogowska – Młodzieżowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce, Bydgoszcz 2003
- Anna Rogowska – Igrzyska Olimpijskie, Ateny 2004
- Monika Pyrek – Halowe Mistrzostwa Europy, Madryt 2005
- Anna Rogowska – Halowe Mistrzostwa Europy, Birmingham 2007
- Łukasz Michalski – Mistrzostwa Europy Juniorów, Hengelo 2007
- Monika Pyrek – Halowe Mistrzostwa Świata, Walencja 2008
- Anna Rogowska – Halowe Mistrzostwa Świata, Ad-Dauha 2010
- Przemysław Czerwiński – Mistrzostwa Europy, Barcelona 2010
Polscy finaliści olimpijscy (1-8) | edytuj kod
mężczyźni | edytuj kod
- 1. Tadeusz Ślusarski 5.50 1976
- 1. Władysław Kozakiewicz 5.78 1980
- 2= Tadeusz Ślusarski 5.65 1980
- 4. Piotr Lisek 5.75 2016
- 5. Wojciech Buciarski 5.45 1976
- 6. Zenon Ważny 4.25 1956
- 6. Mariusz Klimczyk 5.55 1980
- 6= Wilhelm Schneider 4.00 1936
kobiety | edytuj kod
- 3. Anna Rogowska 4.70 2004
- 4. Monika Pyrek 4.55 2004
- 5. Monika Pyrek 4.70 2008
- 7. Monika Pyrek 4.40 2000
Polscy finaliści mistrzostw świata (1-8) | edytuj kod
mężczyźni | edytuj kod
- 4. Tadeusz Ślusarski 5.55 1983
- 4. Marian Kolasa 5.80 1987
- 8= Władysław Kozakiewicz 5.40 1983
- 8. Adam Kolasa 5.75 2001
kobiety | edytuj kod
- 1. Anna Rogowska 4.75 2009
- 2. Monika Pyrek 4.60 2005
- 2= Monika Pyrek 4.65 2009
- 3. Monika Pyrek 4.55 2001
- 4= Monika Pyrek 4.55 2003
- 4. Monika Pyrek 4.75 2007
- 6= Anna Rogowska 4.35 2005
- 7. Anna Rogowska 4.45 2003
- 8. Anna Rogowska 4.60 2007
Polacy w dziesiątkach światowych tabel rocznych | edytuj kod
Polacy w rankingu Track and Field News | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ W tabeli uwzględniono wszystkie zawodniczki, które stanęły na podium najważniejszych światowych imprez.