Spółgłoska nagłośniowa

Spółgłoska nagłośniowa w encyklopedii

Spółgłoski nagłośniowe, epiglottalne lub aryepiglottalne – spółgłoski artykułowane przez zetknięcie fałdów nalewkowo-nagłośniowych z nagłośnią. W brzmieniu zbliżone są do spółgłosek gardłowych. W IPA spółgłoski te oznacza się następującymi symbolami:

• ʡ – bezdźwięczna spółgłoska zwarta
• ʜ – bezdźwięczna spółgłoska szczelinowa
• ʢ – dźwięczna spółgłoska szczelinowa

Występowanie | edytuj kod

Spółgłoski nagłośniowe występują w językach afroazjatyckich i północnokaukaskich. We współczesnym języku arabskim ﺡ i ع są często wymawiane jako ʜ i ʢ, choć w języku klasycznym są faryngalne. "Gardłowe" spółgłoski w indiańskich językach salisz i wakaskich są prawdopodobnie również nagłośniowe.

W dagestańskim języku agulskim spółgłoski faryngalna /ħ/ i epiglottalna /ʜ/ są odrębnymi fonemami.

Na podstawie artykułu: "Spółgłoska nagłośniowa" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy