Spąg w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSpąg (ang. thill) – dolna powierzchnia warstwy skalnej (spąg warstwy), pokładu (spąg pokładu) lub wyrobiska (spąg wyrobiska). Na podstawie stropu lub spągu określa się bieg i upad warstwy oraz granice złoża[1][2].
Dno jaskiń i schronisk rzadko jest spągiem, często bowiem pokrywa go namulisko. Może ono być bardzo cienkie, ale może też mieć grubość wielu metrów[3].
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Jaroszewski W., Marks L., Radomski A. Słownik geologii dynamicznej, Warszawa 1985
- ↑ Bolewski A. (red.) – Encyklopedia surowców mineralnych t. 1-4, KGSM, CPPGSMiE PAN, Kraków 1991-1994
- ↑ Encyklopedia speleologiczna [dostęp 2019-12-31] .