Spławie (Poznań) w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Kościół pw. św. Andrzeja Apostoła Dworski Rów w SpławiuSpławie – część Poznania na południowy wschód od centrum miasta, w obrębie osiedla samorządowego Szczepankowo-Spławie-Krzesinki.
Spis treści
- 1 Historia
- 2 Komunikacja
- 3 Atrakcje turystyczne
- 4 Zobacz też
- 5 Przypisy
- 6 Bibliografia
- 7 Linki zewnętrzne
Historia | edytuj kod
W II okresie epoki brązu istniała osada, zlokalizowana pomiędzy dzisiejszymi ulicami Ostrowską i Poznańskie Sady. Osada ta związana była z kulturą trzciniecką[1].
Pierwsze wzmianki archiwalne nt. wsi Spławie pochodzą z XII i XIII wieku, a wprowadzonych na początku lat 70. badaniach archeologicznych na terenie Spławia odkryto ślady dwóch osad wczesnośredniowiecznych (przy ulicy Przemyskiej i Bobrownickiej) i osady neolitycznej (przy ulicy Boreckiej). W XVIII wieku wieś stała się własnością zamożnego rodu wielkopolskiego Mycielskich. Pozostawała ich własnością aż do początku lat 30. XX wieku, gdy po bankructwie folwarku Spławie ziemie wsi zostały rozparcelowane i sprzedane. W granice Poznania Spławie zostało włączone w 1942.[potrzebny przypis]
Do niedawna o charakterze rolniczym, od kilkunastu lat Spławie ulega intensywnej zabudowie, stając się typową dzielnicą willową. Administracyjnie tworzy, razem ze Szczepankowem i Krzesinkami, osiedle (o charakterze samorządu pomocniczego) Szczepankowo-Spławie-Krzesinki.
Komunikacja | edytuj kod
W latach 1902-1976 przez Spławie przebiegała linia wąskotorowej Średzkiej Kolei Powiatowej, tu też znajdowała się stacja (a właściwie przystanek) o nazwie Spławie Średzkie, a później Poznań Spławie Wąskotorowe. Obecnie Spławie obsługiwane jest przez linie autobusowe MPK Poznań 154, 162 (poranne kursy w dni świąteczne) i nocną 244.
Atrakcje turystyczne | edytuj kod
- zabytkowy Kościół św. Andrzeja Apostoła
- Dworski Rów (w rejonie ul. Gościnnej wpada do niego Łężynka)
- komonicznik skrzydlatostrąkowy[2] (jego występowanie stwierdzono na łąkach, między Spławiem a Kobylepolem w połowie lat 60. XX w.)
- szlak turystyczny Swarzędz - Spławie
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Jarmila Kaczmarek, Najdawniejsze skarby Starołęki, Głuszyny i Krzesin, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/2009, s.11, ISSN 0137-3552
- ↑ praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s.301
Bibliografia | edytuj kod
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
