Sremski Karlovci w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 9 sty 2021. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie. Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSremski Karlovci (serb. Сремски Карловци; hist. Karłowice) – miasto w Serbii, w autonomicznej prowincji Wojwodina, na prawym brzegu Dunaju, między Belgradem i Nowym Sadem. W 2011 roku liczyło 8750 mieszkańców[1].
Spis treści
Historia | edytuj kod
Wczesna historia | edytuj kod
W czasach Cesarstwa Rzymskiego na tych terenach znajdowała się niewielki fort. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1308, kiedy jest opisane jako twierdza pod nazwą Karom, wzniesiona na rzymskich fundamentach. Do 1521 roku Karom był twierdzą i osadą w Królestwie Węgier pod władzą rodów Batorych i Moroviciów.
Pod władzą turecką | edytuj kod
W 1521 roku osmański dowódca Balı Bey zdobył twierdzę Karom i pozostało on pod władzą turecką na następne 170 lat. Słowiańska nazwa Karlovci po raz pierwszy pojawia się w rękopisie z Monasteru Krušedol. W trakcie władania tureckiego miejscowość była zamieszkana przez Serbów i niewielką liczbą Turków. W roku 1545 zamieszkiwało tę miejscowość 547 chrześcijan (Serbów). W mieście istniały trzy cerkwie prawosławne i jeden monaster.
Karłowice były pod panowaniem osmańskim do roku 1688, do V wojny austriacko-tureckiej, kiedy Imperium Osmańskie podczas odwrotu w kierunku Belgradu spalili i zniszczyli to miasto. Od 16 listopada 1698 do 26 stycznia 1699 trwały rokowania pokojowe, które oznaczały koniec wojny pomiędzy Imperium Osmańskim i krajami Świętej Ligi (koalicją Austrii, Rzeczypospolitej Obojga Narodów i Republiki Weneckiej). Negocjacje zakończyły się podpisaniem traktatu pokojowego zwanego pokojem w Karłowicach, według którego Karłowice stały się częścią posiadłości habsburskich pod nazwą Pogranicze Wojskowe (sch. Vojna Krajina). Na miejscu, gdzie został podpisany pokój w Karłowicach, wzniesiono w 1817 roku Kaplicę Pokoju.
Panowanie Habsburgów | edytuj kod
Miasto było kulturalnym i duchowym centrum Serbów w Monarchii Austro-Węgierskiej. Znajdowała się tu siedziba i sobór katedralny metropolii karłowickiej, której zwierzchnicy sprawowali opiekę duchowną nad prawosławnymi Serbami w Austrii, a następnie Austro-Węgrzech. W mieście powstało również serbskie seminarium duchowne, które działa po dziś dzień. Pracował w nim historyk i pisarz Jovan Rajić (1726-1801), zasłużony dla rozwoju serbskiej historiografii. W Sremskich Karlovcach znajdowały się najstarsze w Serbii (i w krajach słowiańskich) gimnazja (serb.: gimnazija/гимназија) założone 3 sierpnia 1791. Do dziś patriarchowie Serbii noszą dodatkowo tytuł metropolitów belgradzko-karłowickich.
Po roku 1918 | edytuj kod
Podczas II wojny światowej miasto było od kwietnia 1941 okupowane przez Wehrmacht i zostało przyłączone do Niezależnego Państwa Chorwackiego, pod zmienioną nazwą Hrvatski Karlovci.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b Popis stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Republici Srbiji (serb.). Republički zavod za statistiku. [dostęp 2019-08-09].
