Stara Kornica (gmina)

Na mapach: 52°11′N 22°56′E/52,184444 22,935278

Stara Kornica (gmina) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stara Kornica (daw. gmina Kornica) – gmina wiejska w województwie mazowieckim, w powiecie łosickim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie bialskopodlaskim.

Siedziba gminy to Stara Kornica.

Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 4989 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 4849 osób[1].

Spis treści

Struktura powierzchni | edytuj kod

Według danych z roku 2002[5] gmina Stara Kornica ma obszar 119,33 km², w tym:

  • użytki rolne: 82%
  • użytki leśne: 12%

Gmina stanowi 15,46% powierzchni powiatu.

Historia | edytuj kod

Gmina Kornica była jedną z 16 gmin wiejskich powiatu konstantynowskiego guberni siedleckiej[6].

Podczas I wojny światowej od gminy Łysów odłączono miejscowości Czeberaki, Falatycze, Szpaki na korzyść nowej gminy Górki (utworzonej z wewnętrznych części gmin Chlebczyn, Czuchleby, Łysów i Kornica)[7][8].

W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu konstantynowskiego w woj. lubelskim, a po jego likwidacji z dniem 1 kwietnia 1932 roku została włączona do powiatu siedleckiego[9].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 roku gmina wraz z całym powiatem siedleckim została przeniesiona do woj. warszawskiego[10]

Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11].

Jednostkę przywrócono w powiecie łosickimjako gmina Stara Kornica 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[12].

Demografia | edytuj kod

Dane z 31 grudnia 2017 roku[1].

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Stara Kornica w 2014 roku[13].


Sołectwa | edytuj kod

Czeberaki, Dubicze-Zalesie, Kazimierzów, Kiełbaski, Kobylany, Kornica-Kolonia, Koszelówka, Nowa Kornica, Nowe Szpaki, Popławy, Rudka, Stara Kornica, Stare Szpaki, Szpaki-Kolonia, Walim-Walimek, Wólka Nosowska, Wygnanki, Wyrzyki[2].

Miejscowość bez statusu sołectwa: Zabagnie.

Sąsiednie gminy | edytuj kod

Huszlew, Konstantynów, Leśna Podlaska, Łosice, Platerów, Sarnaki

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c Gmina Stara Kornica w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2020-01-24]  (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ a b Strona gminy,sołectwa
  3. ↑ a b Urząd Statystyczny w Warszawie
  4. ↑ Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast (pol.). GUS. [dostęp 2010-09-14].
  5. ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset (pol.). regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].
  6. ↑ Powiat konstantynowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 361 .
  7. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom V - Województwo Białostockie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  8. ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  9. ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 33
  10. ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 49, poz. 371
  11. ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  12. ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  13. ↑ Gmina Stara Kornica w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2016-03-15]  (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
Na podstawie artykułu: "Stara Kornica (gmina)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy