Stefan Łaszewski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaStefan Łaszewski (ur. 8 stycznia 1862 w Brąchnówku, zm. 20 marca 1924 w Warszawie) – polski prawnik i sędzia, działacz niepodległościowy.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Pomnik Stefana Łaszewskiego w ToruniuPrawo studiował na uniwersytetach we Wrocławiu, Berlinie i Lipsku. Od 1892 prowadził kancelarię adwokacką w Grudziądzu, gdzie był działaczem polskich organizacji. Od 1911 deputowany do Reichstagu, wybrany z okręgu kartusko-pucko-wejherowskiego, członek Koła Polskiego, w latach 1917-1918 wiceprezes Koła Polskiego. Członek Związku Ludowo-Narodowego. W latach 1919–1920 piastował stanowisko pierwszego w historii II RP wojewody pomorskiego z siedzibą w Toruniu. Później, od 1922, był jednym z prezesów Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Pelplinie. W Toruniu jego pamięć uczczono wzniesieniem obelisku.
Członek honorowy Korporacji Akademickiej Baltia.
Odznaczenia | edytuj kod
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)[2]
Upamiętnienia | edytuj kod
- 2019 - patron sali konferencyjnej w Urzędzie Marszałkowskim w Toruniu[3]
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 19.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 26.
- ↑ Stulecie powrotu Pomorza do macierzy, www.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2019-10-21] (pol.).
Bibliografia | edytuj kod
- Brunon Richert: Łaszewski Stefan. W: Słownik biograficzny katolicyzmu społecznego w Polsce. red. Ryszard Bender. T. II: K–P. Warszawa: Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, 1991-1995. ISBN 83-7012-026-1.
- Łaszewski Stefan w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 171;
