Stefan Żywotko w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaStefan Żywotko (ur. 9 stycznia 1920 w Zniesieniu) – polski piłkarz i trener piłkarski. Jest najbardziej utytułowanym za granicą polskim szkoleniowcem. Sukcesy odnosił w algierskim JS Kabylie, którego trenerem był przez 14 lat.
Spis treści
Kariera piłkarska | edytuj kod
Swoją przygodę z piłką rozpoczął w LKS Zniesieńczanka. Po wybuchu II wojny światowej Żywotko trafił do założonego przez Rosjan Spartaka Lwów, gdzie grał razem z Kazimierzem Górskim.
W 1944 roku został powołany do polskiego wojska. Brał udział w I Igrzyskach Ziem Odzyskanych i Północnych.
Po wojnie grał w Arkonii Szczecin, gdzie w 1950 roku zakończył karierę.
Kariera trenerska | edytuj kod
W 1956 roku rozpoczął swą pierwszą szkoleniową pracę w Arkonii. Podczas 9 lat pracy ze szczecińskim klubem zaliczył awans do ekstraklasy, ale także, jedyny w swojej karierze trenerskiej, spadek.
W 1965 roku objął stanowisko szkoleniowca innego szczecińskiego klubu – Pogoni. Już w pierwszym sezonie pracy, w składzie z takimi zawodnikami jak Jerzy Krzystolik, czy Waldemar Folbrycht, wywalczył awans do 1. ligi
W latach 1970-1972 ponownie pełnił rolę trenera Arkonii, a następnie z powodzeniem prowadził Wartę Poznań (awans do 2. ligi) oraz Arkę Gdynia (awans do 1. ligi).
W latach 1977-1991 Żywotko trenował algierski JS Kabylie, z którym siedmiokrotnie triumfował w lidze algierskiej oraz dwukrotnie w Afrykańskiej Lidze Mistrzów.
Sukcesy | edytuj kod
- Mistrzostwo Algierii: 1980, 1982, 1983, 1985, 1986, 1989, 1990
- Afrykańska Liga Mistrzów (zwycięzca): 1981, 1990
- Puchar Algierii (zwycięzca): 1986
Bibliografia | edytuj kod
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
- Wywiad ze Stefanem Żywotko w Gazeta.pl
