Stefan Dauksza w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaStefan Michał Dauksza (ur. 22 lutego 1895, zm. po 1941 w Kotłasie) – polski malarz i rzeźbiarz.
Życiorys | edytuj kod
Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie, wyjechał do Kijowa i rozpoczął studia na wydziale matematyki na Uniwersytecie. Naukę przerwał mu wybuch I wojny światowej, został zmobilizowany i walczył w armii carskiej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wyjechał do Warszawy i rozpoczął studia architektoniczne na Politechnice, po trzech latach przerwał je i zmienił uczelnię. Rozpoczął studia w Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Od 1925 pełnił funkcję kierowniczą w dziale inwentaryzacji malarskiej w prowadzonym przez prof. Oskara Sosnowskiego Zakładzie Architektury Polskiej. Należał do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków, jego prace były wystawiane w 1928 i 1929 w Galerii Zachęta oraz na Powszechniej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Jako oficer Wojska Polskiego został aresztowany i uwięziony w Przemyślu, Winnicy, a następnie w Starobielsku, skąd został razem z innymi więźniami kierowany do Kotłasu, gdzie zginął w łagrze po 1941.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
- Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920-1930 s. 8-9
- Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, wykaz oficerów
- Grzegorz Kucharczyk "Katyń 1940 – 2010" Portal "Miłujcie się" 3/2010
- Filatelista nr. 7-8 (813-814) lipiec-sierpień 1990 s. 1-2
