Stefan Karol Kozłowski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaStefan Karol Kozłowski (ur. w 1938) – polski archeolog.
W latach 1956 - 1961 studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w roku 1961 obronił pracę magisterską z archeologii pt. Stanowisko płudzkie w Tokarach-Rąbierzu, powiat Płock, w roku 1967 uzyskał stopień doktora nauk historycznych na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Mezolit Małopolski, napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Waldemara Chmielewskiego (UW), w roku 1971 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Pradzieje ziem polskich od 9 do 4 tysiąclecia p.n.e. (UW). Od roku 1976 przewodniczył Komisji Mezolitycznej Międzynarodowej Unii Nauk Pre i Protohistorycznych (UISPP), a w roku 1981 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego Prowadził badania w zakresie epoki kamienia – głównie mezolitu europejskiego i wczesnego neolitu na Bliskim Wschodzie. Przewodniczył pracom archeologicznym w Polsce oraz Iraku.
Wybrane prace | edytuj kod
- Cultural differentiation of Europe from 10th to 5th Millennium B.C. Warszawa, 1975
- Pradzieje ziem polskich od IX do V tysiąclecia p.n.e. Warszawa: PWN, 1972
- Pradzieje Europy od XL do IV tysiąclecia p.n.e. Warszawa: PWN, 1975, (wraz z J. K. Kozłowskim)
- Epoka kamienia na ziemiach polskich, Warszawa: PWN, 1977, (wraz z J. K. Kozłowskim)
- Atlas of the Mesolithic in Europe, Warszawa, 1980
Bibliografia | edytuj kod
- Jan Wojnowski (redaktor naczelny): Wielka Encyklopedia PWN - Tom 14. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 508. ISBN 83-01-13793-2.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
