Stefan Popiel (piłkarz)

Stefan Popiel (piłkarz) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Stefan Ignacy Dominik Popiel h. Sulima (ur. 19 maja 1896 w Skawinie, zm. 22 grudnia 1927 w Małej) – polski piłkarz, porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego.

Drużyna Cracovii – mistrza Polski z 1921. Pierwszy z lewej stoi Stefan Popiel

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Polski bramkarz, oraz wychowanek Cracovii był jej zawodnikiem od 1909 do 1924, a w 1919 gościnnie występował w Wiśle Kraków. Z Cracovią walczył w dwóch finałach Mistrzostw Galicji w 1913 i 1914 gdzie zagrał w 6 meczach[potrzebny przypis], a także w finałach Polski w 1921 i 1922 rozgrywając w nich 10 gier. W 1921 wywalczył z nią tytuł mistrzowski. Łącznie w „Pasach” rozegrał 129 meczów, w tym 34 spotkania w oficjalnych rozgrywkach[potrzebny przypis]. Nazywany był następcą Józefa Lustgartena. U schyłku kariery był określany jako najlepszy bramkarz, jakiego Polska wydała[1].

Był bratankiem znanego polityka galicyjskiego, Karola Popiela. Był właścicielem ogromnych majątków ziemskich. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami w 1920. Został odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych (po raz pierwszy w 1921[2]), między innymi za obronę Kamionki Strumiłowej. Po wojnie został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 2646. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty[3][4]. W latach 1923–1924 posiadał przydział mobilizacyjny do 20 pułku piechoty w Krakowie[5][6].

Śmierć | edytuj kod

Poniósł śmierć w tajemniczych okolicznościach 22 grudnia 1927 w swoim majątku w Małej Wsi. Początkowo ogłoszono, że popełnił samobójstwo, później jednak pojawiły się policyjne informacje, że przed powieszeniem został śmiertelnie pobity przez nieustalonych sprawców[1].

25 grudnia 1927, w krakowskim dzienniku „Czas” został opublikowany nekrolog o treści „Stefan Sulima-Popiel porucznik rez. W.P. 20 pułku piechoty, odznaczony 2 krzyżami za waleczność, przeżywszy lat 31, zakończył życie dnia 22 grudnia 1927 r. w majątku Mała wskutek skrytobójczego morderstwa. O czem w smutku pogrążona żona z synem, rodzice i rodzeństwo zawiadamiają Krewnych, Przyjaciół i Znajomych. O dniu pogrzebu nastąpią osobne powiadomienia”[7]. W powtórnym nekrologu, opublikowanym w tym samym dzienniku 30 grudnia 1927 oraz 1 stycznia 1928, prócz powielonych informacji z pierwszej publikacji, podano datę zgonu 21 grudnia 1927 oraz poinformowano o terminie pogrzebu na 31 grudnia 1928 w Krakowie[8][9][10].

Stefan Popiel został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera FC-wsch-7 po prawej Wołkowskich)[11].

Według doniesienia w tygodniku „Stadion” z 1 stycznia 1929 wskutek przeżyć po śmierci syna, zmarła matka Stefana Popiela[1], jednak w treści ww. nekrologów jako zawiadamiający o jego śmierci widnieli rodzice.

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c Ś. p. Stefan Popiel. „Stadjon”, s. 6, Nr 1 z 1 stycznia 1927. 
  2. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 74)
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 511.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 450.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 183.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 172.
  7. ↑ Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, s. 14, Nr 296 z 25 grudnia 1927. 
  8. ↑ Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, s. 3, Nr 298 z 30 grudnia 1927. 
  9. ↑ Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, s. 3, Nr 299 z 31 grudnia 1927. 
  10. ↑ Stefan Sulima Popiel. Nekrolog. „Czas”, s. 3, Nr 1 z 1 stycznia 1928. 
  11. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Stefan Popiel. rakowice.eu. [dostęp 2017-03-17].

Bibliografia | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Stefan Popiel (piłkarz)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy