Stopa karolińska w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaStopa karolińska – średniowieczny standard wybijania monet, który określał, że z 408 gramów (409,31) kruszcu srebrnego należy wybić 240 sztuk monet – denarów. Wprowadzony przez Karola Wielkiego w 794 roku.
