Stopnie zagrożenia lawinowego w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Znak w Austrii ostrzegający przed lawiną
Stopnie zagrożenia lawinowego – pięciostopniowa skala służąca do oznaczenia prawdopodobieństwa zejścia lawiny w górach. Skala jest powszechnie stosowana w ratownictwie międzynarodowym – obowiązuje również w Polsce[1]. Stopnie zagrożenia ogłasza się w komunikatach (raportach) lawinowych, publikowanych w lokalnych i ogólnopolskich środkach przekazu (radio, telewizja, prasa). Symbole graficzne decyzją Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wprowadzono w roku 2011[2].
Ujednolicenie skal zagrożenia lawinowego nastąpiło podczas zjazdu europejskich ostrzegawczych służb lawinowych w Wilbad Krenth w 1993[3]. Polską regulację prawną zapisano w rozporządzeniu Rady Ministrów z 6 maja 1997 roku[3]. Przy sporządzaniu komunikatu bierze się pod uwagę stabilność pokrywy śnieżnej oraz prawdopodobieństwo samoistnego i mechanicznego wyzwolenia lawiny[3].
Spis treści
Stopnie zagrożenia | edytuj kod
I stopień (niski) | edytuj kod
Przez dłuższy czas brak opadów, stabilna i dobrze związana pokrywa śnieżna – mechaniczne zejście lawiny jest możliwe przy bardzo dużym nacisku (np. grupa narciarzy) na pokrywę na skrajnie stromych stokach (kąt nachylenia powyżej 40 stopni[1]). Możliwe samoistne występowanie małych lawin. Bezpieczne warunki do uprawiania narciarstwa i turystyki pieszej[4], choć bardzo strome stoki należy przechodzić pojedynczo. Zaleca się unikanie żlebów i depresji[5].
II stopień (umiarkowany) | edytuj kod
Pokrywa śnieżna średnio związana – zejście lawiny jest możliwe przy znacznym obciążeniu na bardziej stromych stokach (kąt nachylenia powyżej 35-40 stopni). Małe lawiny mogą schodzić samorzutnie[1]. Poruszanie się wymaga doświadczenia[4].
III stopień (znaczny) | edytuj kod
Pokrywa śnieżna słabo związana na niektórych stromych stokach (kąt nachylenia powyżej 30 stopni[1]) – mechaniczne zejście lawiny może spowodować pojedynczy człowiek i to z dużej odległości[1]. Należy omijać niebezpieczne miejsca (na przykład stoki z nawianym śniegiem). Zaleca się unikanie wyjścia poza naturalną granicę lasu (w teren wysokogórski)[5]. Powinno się korzystać z usług profesjonalnego przewodnika[1]. Istnieje ryzyko samorzutnego zejścia średniej lawiny[4].
IV stopień (wysoki) | edytuj kod
Pokrywa śnieżna słabo związana na większości stoków stromych – duże lawiny mogą występować samoistnie[1]. Należy poruszać się jedynie po bezpiecznych szlakach i trasach, choć zaleca się zaniechanie wyjścia w góry, zwłaszcza osobom niedoświadczanym[1]. Wychodzącym w góry zaleca się pozostawanie w granicach średnio nachylonych stoków[4]
V stopień (bardzo wysoki) | edytuj kod
Pokrywa śnieżna słabo związana na wszystkich stokach (chwiejna) – lawiny występują samoistnie[4] również na stokach o nachyleniu do 30 stopni[1]. Poruszanie się w terenie zazwyczaj jest niemożliwe, bezwzględnie zaleca się niewychodzenie w góry[4].
Oznaczenie | edytuj kod
W Polsce przyjęto następujące oznaczenia[6]:
Oznaczenia amerykańskie – podobne piktogramy obowiązują obecnie w Polsce
Przypisy | edytuj kod
- ↑ a b c d e f g h i Adam Marasek: Nadchodzi zima. W: W górach – kwartalnik [on-line]. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Stopnie zagrożenia lawinowego na stokach będą oznaczone symbolami. W: Dziennik Zachodni [on-line]. 2011-12-01. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ a b c Śnieg i skala zagrożenia lawinowego. W: Portal Tatrzański [on-line]. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ a b c d e f Tabela stopni. W: Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe [on-line]. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ a b Stopnie zagrożenia lawinowego. W: PZA.org [on-line]. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Symbole zagrożenia lawinowego. W: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych [on-line]. 2011-11-25. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Opis zagrożeń lawinowych. W: WYŻEJ – Góry nasza pasja [on-line]. 2016-04-17. [dostęp 2017-12-25].
Linki zewnętrzne | edytuj kod
OryginałEdytujHistoria i autorzy
