Szczelina Sylwiusza w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Szczelina Sylwiusza, inaczej bruzda boczna. Schemat pokazujący lokalizację ośrodków Broki i Wernickego. Widoczna pomiędzy nimi jest Szczelina Sylwiusza.
Szczelina Sylwiusza, inaczej szczelina boczna lub bruzda boczna (łac. fissura Sylvii s. fissura lateralis, sulcus lateralis) – jedna z najlepiej widocznych struktur leżących na powierzchni bocznej ludzkiego kresomózgowia.
Anatomia | edytuj kod
Szczelina Sylwiusza oddziela płat czołowy i płat ciemieniowy od płata skroniowego znajdującego się poniżej. Występuje w obu półkulach mózgu, lecz dłuższa jest w lewej półkuli. Stanowi jedną z najwcześniej wykształcających się bruzd w mózgowiu – pojawia się około 14 tygodnia życia płodowego[1]. Posiada kilka rozgałęzień. Dwa najbardziej wyróżniające się to ramię wstępujące i ramię poziome, które oddzielają zakręt czołowy dolny. Szczelina boczna sąsiaduje również z zakrętem skroniowym poprzecznym, który zawiera pierwszorzędową korę słuchową. Uszkodzenie kory półkuli dominującej w pobliżu szczeliny może być przyczyną afazji, ponieważ sąsiaduje ona z wieloma strategicznymi ośrodkami odpowiedzialnymi za mowę – ośrodkiem Broki (44B), Wernickego (22B) oraz stykiem skroniowo-ciemieniowo-potylicznym (zakręty – kątowy i nadbrzeżny)[2].
Eponim | edytuj kod
Szczelina boczna została nazwana imieniem Franciscusa Sylviusa (1614–1672), profesora medycyny na uniwersytecie w Lejdzie.
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Chi JG., Dooling EC., Gilles FH. Gyral development of the human brain.. „Annals of neurology”. 1 (1), s. 86–93, styczeń 1977. DOI: 10.1002/ana.410010109. PMID: 560818.
- ↑ Ryszard Józef Podemski: Kompendium neurologii. Gdańsk: Via Medica, 2008, s. 162-163. ISBN 978-83-7555-054-2.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
OryginałEdytujHistoria i autorzy
