Szparkosz okrężnicy w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSzparkosz okrężnicy (Balantidium coli) – kosmopolityczny orzęsek, rozpowszechniony zwłaszcza w strefie tropikalnej, wywołujący u zwierząt (w tym człowieka) balantidiozę.
Spis treści
Morfologia | edytuj kod
Porównanie trofozoitu (na górze) i cysty (na dole) B. coli.
Trofozoity B. coli są owalne, wielkości 30-150 μm, gęsto pokryte krótkimi rzęskami wychodzącymi z kinetosomów. Komórka B. coli posiada cytostom przez który pierwotniak pobiera pokarm, i cytopyge służące do usuwania niestrawionych resztek. W cytoplazmie orzęska wyróżnić można ekto- i endoplazmę. W aparacie jądrowym występuje makronukleus i mikronukleus. Ponadto w cytoplazmie zawieszone są dwie wodniczki tętniące i wodniczki pokarmowe.
Cysty są owalne i mają średnicę 45-80 μm.
Biologia | edytuj kod
Trofozoity wydostają się z cyst i przechodzą do jelita grubego, gdzie rozmnażają się przez podział poprzeczny. Część trofozoitów wnika do przestrzeni międzykomórkowych, a część koniuguje. Niektóre trofozoity po koniugacji przechodzą incystację i wraz z kałem wydalane są na zewnątrz.
Bibliografia | edytuj kod
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 156-158. ISBN 83-01-13804-1.
Linki zewnętrzne | edytuj kod
OryginałEdytujHistoria i autorzy
