Szwajcarzy w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaSzwajcarzy – naród wywodzący się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich zamieszkujący głównie Szwajcarię, posługujący się czterema językami (uwzględniając odmiany lokalne): niemieckim (65%) francuskim (20%) włoskim (15%) oraz retoromańskim. Poza Szwajcarią mieszkają głównie we Francji, Niemczech, Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Szwajcarzy wyznają głównie katolicyzm i protestantyzm.
Spis treści
- 1 Populacja i regiony zamieszkania
- 2 Tożsamość narodowa i historia kultury
- 3 Obywatelstwo i naturalizacja
- 4 Przypisy
Populacja i regiony zamieszkania | edytuj kod
W latach 1815–2016 ludność Szwajcarów zwiększyła się z 1,7 mln do 7 mln. Ponad 1,5 mln mieszkańców Szwajcarii posiada podwójne obywatelstwo[2]. Około 11% Szwajcarów mieszka za granicą (800 tys, z czego 600 tys. posiada podwójne obywatelstwo). Około 60% Szwajcarów zamieszkałych za granicą mieszka w Unii Europejskiej (460 tys). Największa grupa osób pochodzenia szwajcarskiego przebywających poza Europą mieszka w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.
Mimo tego, że obecne państwo związkowe Szwajcaria powstało w 1848, nie jest ono państwem narodowym, a Szwajcarzy nie są zazwyczaj uznawani za jedną grupę etniczną, a konfederację państw.
Tożsamość narodowa i historia kultury | edytuj kod
Szwajcarzy historycznie wywodzą się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich. Ich historia kulturowa jest zdominowana przez Alpy, a środowisko alpejskie jest często wymieniane jako ważny czynnik w kształtowaniu szwajcarskiego charakteru narodowego[3].
Obywatelstwo i naturalizacja | edytuj kod
O przyznaniu obywatelstwa, w przeciwieństwie do innych krajów jak USA, nie decyduje miejsce urodzenia. Obywatelstwo Szwajcarii może uzyskać osoby mające szwajcarskich przodków, mieszkające w Szwajcarii lub które poślubiły obywatela Szwajcarii.
Dzieci urodzone i mieszkające za granicą, których rodzice mają szwajcarskie obywatelstwo muszą do 25 roku życia ( do 2017 roku było to 22 lata) zgłosić chęć posiadania obywatelstwa. W przeciwnym razie zgodnie z nowym prawem z 1 stycznia 2018 roku tracą je w dniu 25 urodzin. W przypadku utraty obywatelstwa można je odzyskać jeśli w ciągu 10 lat złoży się wniosek o przywrócenie. Po upływie tego czasu należy mieszkać przynajmniej 3 lata w Szwajcarii[4].
Naturalizacja | edytuj kod
Aby móc złożyć wniosek o naturalizację należy spełnić kilka warunków. Osoba starająca się powinna:
- mieszkać przynajmniej 12 lat w Szwajcarii ( z założeniem, że lata pomiędzy 10 a 20 rokiem życia są liczone podwójnie i nie liczy się okres spędzony bez prawa pobytu)[4]
- znać szwajcarskie zwyczaje i tradycje[4]
- przestrzegać prawa ( jest wymagane zaświadczenie o niekaralności)[5]
Przypisy | edytuj kod
- ↑ Bundesamt fürB. Statistik Bundesamt fürB., Bevölkerungsbestand am Ende des 2. Quartals 2019, Bundesamt für Statistik, 19 września 2019 [dostęp 2020-06-25] (niem.).
- ↑ Auslandschweizerstatistik, 31 grudnia 2016 .
- ↑ NiamhN. Moore NiamhN., YvonneY. Whelan YvonneY., Heritage, memory and the politics of identity: new perspectives on the cultural landscape, Ashgate Publishing, 2007, strona 88, ISBN 978-0-7546-4008-0 .
- ↑ a b c Questions relatives au nouveau droit (dépôt des demandes dès le 1.1.2018), www.sem.admin.ch [dostęp 2020-07-05] .
- ↑ Regular naturalisation in Switzerland - www.ch.ch, www.ch.ch [dostęp 2020-07-05] .