Tadeusz Zastawniak

Tadeusz Zastawniak w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Tadeusz Michał Zastawniak (ur. 29 sierpnia 1907 w Gdowie, zm. 16 lutego 1956 w Krakowie) – polski piłkarz, pomocnik. Długoletni piłkarz Cracovii. Brat Franciszka i Stanisława.

Zawodnikiem Cracovii został w 1924. Dwukrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski (1930, 1932), w pierwszym mistrzowskim zespole miał niepodważalną pozycję. Karierę zakończył w 1933. Później pracował jako trener, także w Cracovii.

W reprezentacji Polski debiutował 2 października 1925 w meczu ze Turcją, ostatni raz zagrał w 1928. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 8 oficjalnych spotkań.

Bibliografia | edytuj kod

  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Na podstawie artykułu: "Tadeusz Zastawniak" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy