Teologia dogmatyczna

Teologia dogmatyczna w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Teologia dogmatyczna – główna gałąź teologii zajmująca się badaniem w sposób rozumowy wszystkich głównych zagadnień doktryny chrześcijańskiej.

Terminem „dogmatyka” posłużył się po raz pierwszy teolog luterański Georg Calixt w XVII w.

Spis treści

Etymologia | edytuj kod

Etymologicznie słowo dógma dpn. dógmatos pochodzi z języka greckiego i oznacza: „postanowienie władzy zwierzchniej miasta-państwa; teza obowiązująca wszystkich adeptów danej szkoły filozoficznej”. Słowo dogma pochodzi od dokeín co oznacza: „wydawać się (dobrym), mniemać, wierzyć”.

Dogmat jest zasadą teologiczną objętą kanonem wiary i podaną przez Kościół do wierzenia jako niewzruszona prawda, niepodlegająca krytyce ani dyskusji. Teologia dogmatyczna wyznaje zasadę, że poza dogmatem istnieje tylko herezja, więc nawet w przypadku ekumenizmu nie jest możliwe, aby Kościół katolicki zrezygnował z jakiegokolwiek dogmatu.

Podział dogmatyki | edytuj kod

W skład dogmatyki wchodzą: angelologia, antropologia, charytologia, chrystologia, soteriologia, demonologia, eklezjologia, eschatologia, hamartiologia, historia dogmatów, historia zbawienia, józefologia, kairologia, mariologia, pneumatologia, patrylogia, protologia, sakramentologia i trynitologia[1].

Dogmatyka po soborze watykańskim II | edytuj kod

Na soborze watykańskim II do zakresu dogmatyki zaliczono tematykę biblijną łączącą się z historią zbawienia, interpretacje objawienia zawarte w dziełach patrystyki wschodniej i zachodniej, a także spekulatywne wyjaśnianie tajemnicy zbawienia na wzór św. Tomasza z Akwinu w powiązaniu z liturgią i całością życia Kościoła oraz dzieje dogmatów i sposobów ich teologicznego objaśniania na tle historii Kościoła. Wydobywszy z objawienia określone prawdy, dogmatyka uwypukla w nich elementy istotne, powtarzające się po wielekroć i ustala ich jednolite sformułowanie. Posługuje się klasyczną metodą scholastyczną, oraz tzw. metodą pozytywną, gdy uwzględnia w pierwszym rzędzie treści biblijne i patrystyczne; sięga też do polemiki, a obecnie nierzadko prezentuje nastawienie ekumeniczne.

Współczesna dogmatyka | edytuj kod

Współczesną dogmatykę charakteryzuje zwrot od abstrakcyjnej optyki esencjalnej ku ujęciom egzystencjalno-antropologicznym, dokonujący się pod wpływem tzw. nowej teologii (Karl Rahner, Henri de Lubac, Jean Daniélou, Yves Congar, Romano Guardini, Hans Urs von Balthasar, Marie-Dominique Chenu), oraz dążenie do syntetyzowania ujęć zgodnie z ideą chrystocentryzmu (obok Rahnera Alfons Nossol, Lucjan Balter i Martin Schmaus).

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Encyklopedia katolicka, t. 4, Lublin 1985, łam 23.

Bibliografia | edytuj kod

Na podstawie artykułu: "Teologia dogmatyczna" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy