Tolazolina w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania UwagaTolazolina (łac. tolazolinum) – organiczny związek chemiczny, benzylowa pochodna 2-imidazoliny. Jest nieselektywnym antagonistą receptorów α-adrenergicznych. W lecznictwie stosowana w postaci chlorowodorku.
Spis treści
Mechanizm działania | edytuj kod
Blokuje zarówno receptory α1- jak i α2-adrenergiczne. Znosi efekty pobudzenia tych receptorów przez agonisty. Rozszerza obwodowe naczynia krwionośne. Przyspiesza czynność serca, wzmaga perystaltykę przewodu pokarmowego. Podnosi także sekrecję błony śluzowej żołądka.
Wskazania | edytuj kod
- choroby naczyń obwodowych
- zaburzenia krążenia u chorych z miażdżycą
- chromanie przestankowe
- choroba Bürgera
- choroba Raynauda
- odmrożenia
Działania niepożądane | edytuj kod
- przyspieszenie akcji serca
- zaburzenie rytmu mięśnia sercowego
- spadek ciśnienia
- rozszerzenie naczyń skórnych – przekrwienie
- uaktywnienie lub nasilenie choroby wrzodowej
- dezaktywacja dehydrogenazy alkoholowej – wzrost stężenia formaldehydu we krwi i nasilenie objawów nietolerancji alkoholu (podobnie jak disulfiram)
Postacie handlowe | edytuj kod
W handlu dostępny w postaci roztworów do iniekcji, tabletek i kropli do oczu. Przykładowe preparaty to Pridazol, Priscol i Priscoline.
Dawkowanie | edytuj kod
Maksymalna dawka jednorazowa przy podawaniu doustnym wynosi 50 mg.
Bibliografia | edytuj kod
- WaldemarW. Janiec WaldemarW., JolantaJ. Krupińska JolantaJ., Farmakodynamika. Podręcznik dla studentów farmacji, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 101–104, ISBN 83-200-2646-6 .
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.