Tour de France 2002 w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Kolarze na trasie do Mont Ventoux
89. Tour de France rozpoczął się 6 lipca w Luksemburgu, a zakończył się 28 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 20 etapów, w tym 10 etapów płaskich, 2 etapów pagórkowatych, 5 etapów górskich i 4 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3277 km.
Spis treści
- 1 Klasyfikacje
- 2 Doping
- 3 Drużyny
- 4 Etapy
- 5 Liderzy klasyfikacji po etapach
- 6 Klasyfikacje końcowe
- 7 Przypisy
- 8 Linki zewnętrzne
Klasyfikacje | edytuj kod
Klasyfikację generalną wygrał po raz czwarty z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Hiszpana Josebę Belokiego i Litwina Raimondasa Rumšasa. Australijczyk Robbie McEwen wygrał klasyfikację punktową, Francuz Laurent Jalabert wygrał klasyfikację górską, a Włoch Ivan Basso był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Laurent Jalabert[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była hiszpańska drużyna ONCE.
Doping | edytuj kod
W dniu zakończenia TdF żona trzeciego w klasyfikacji generalnej Raimondasa Rumšasa została aresztowana przez oficerów celnych za posiadanie niedozwolonych środków[2]. Sam kolarz nie poniósł jednak żadnych konsekwencji. Piąty w klasyfikacji Hiszpan Igor González de Galdeano miał zbyt duże stężenie salbutamolu we krwi, jednak pozwolono mu na start, ponieważ środek ten jest jednocześnie lekiem na astmę, na którą choruje[3]. Ósmy kolarz klasyfikacji generalnej, Amerykanin Levi Leipheimer został w 2012 roku pozbawiony wszystkich wyników z lat 1999-2006 po tym, jak przyznał się to stosowania dopingu[4].
W 2007 roku do stosowania między innymi EPO w czasach swoich startów w ekipie ONCE (2001-2003) przyznał się Niemiec Jörg Jaksche[5]. Zwycięzca klasyfikacji punktowej, Erik Zabel, także stosował doping, do czego przyznał się w 2013 roku[6].
W 2012 roku Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[7]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[8]. Mimo to jeden z najpoważniejszych rywali Amerykanina, Jan Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[9].
Drużyny | edytuj kod
W tej edycji TdF wzięło udział 21[10] drużyn:
Etapy | edytuj kod
Liderzy klasyfikacji po etapach | edytuj kod
- Podczas 1. etapu Lance Armstrong nosił żółtą koszulkę, a Laurent Jalabert, drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.
- Podczas 2. i 3. etapu Rubens Bertogliati nosił żółtą koszulkę, a David Millar, drugi w klasyfikacji młodzieżowej, białą.
- Podczas 4. etapu Erik Zabel nosił żółtą koszulkę, a Robbie McEwen, drugi w klasyfikacji punktowej, zieloną.
Klasyfikacje końcowe | edytuj kod
Klasyfikacja generalna | edytuj kod
Klasyfikacja punktowa | edytuj kod
Klasyfikacja górska | edytuj kod
Klasyfikacja młodzieżowa | edytuj kod
Klasyfikacja drużynowa | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ PRIX DE LA COMBATIVITÉ: PALMARÈS DES COMBATIFS (fr.)
- ↑ Rumsas receives suspended sentence (ang.)
- ↑ Galdeano exceeds limit for asthma medicine, but allowed to start (ang.)
- ↑ United States Anti-Doping Agency Acceptance of Sanction (ang.)
- ↑ Jörg Jaksche: Doping, hypocrisy and a dog called Bella (ang.)
- ↑ Zabel admits to doping from 1996 to 2003 (ang.)
- ↑ Lance Armstrong Receives Lifetime Ban And Disqualification Of Competitive Results For Doping Violations Stemming From His Involvement In The United States Postal Service Pro-Cycling Team Doping Conspiracy (ang.)
- ↑ Lance Armstrong comes clean (ang.)
- ↑ Jan Ullrich supports Lance (ang.)
- ↑ Les équipes du Tour de France 2002 (fr.)
Linki zewnętrzne | edytuj kod
OryginałEdytujHistoria i autorzy
