Trimipramina

Trimipramina w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Uwaga

Trimipramina (łac. trimipraminum) – organiczny związek chemiczny, trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny będący metylowaną pochodną imipraminy.

Spis treści

Mechanizm działania | edytuj kod

Trimipramina wykazuje działanie przeciwdepresyjne poprzez hamowanie wychwytu zwrotego noradrenaliny i serotoniny. Efekt taki jest uzyskiwany poprzez blokadę cholinergicznych receptorów muskarynowych oraz receptorów α1-adrenergicznych[3].

Wskazania do stosowania | edytuj kod

Leczenie depresji oraz depresji z towarzyszącym niepokojem, pobudzeniem lub zaburzeniami snu[1]. Poprawa nastroju ze zmniejszeniem nasilenia objawów depresyjnych staje się wyraźna dopiero po około 2–3 tygodniach stosowania[3]. Trimipramina używana była również w leczeniu moczenia nocnego u dzieci, lecz nie dowiedziono jej skuteczności[4].

Przeciwwskazania | edytuj kod

Przeciwwskazania[3]:

Środki ostrożności | edytuj kod

Interakcje | edytuj kod

Trimipramina metabolizowana jest przez szereg enzymów wątrobowych, stąd wykazuje wiele interakcji z innymi substancjami leczniczymi.

Działania niepożądane | edytuj kod

Działania niepożądane związane są z blokowaniem receptorów, lecz większość z nich mija szybko[3].

Z powodu działania antycholinergicznego mogą wystąpić[3]:

Zaburzenia ze strony układu sercowo–naczyniowego[3]:

  • spadek ciśnienia krwi
  • tachykardia
  • zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo–komorowego.

Zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego[3]:

  • stany pobudzenia i splątania
  • bezsenność lub nadmierne zmęczenie
  • drżenie mięśniowe
  • drgawki padaczkowe
  • mioklonie
  • zwiększenie apetytu i związany z tym wzrost masy ciała.

Innymi działaniami niepożądanymi są zaburzenia funkcji wątroby (wzrost poziomu transaminaz, cholestaza), zaburzenia funkcji seksualnych (opóźniony wytrysk, brak orgazmu), a także wspomniane wyżej reakcje uczuleniowe[3].

Dawkowanie | edytuj kod

Dawkowanie trimipraminy zależy od indywidualnej reakcji pacjenta oraz nasilenia objawów niepożądanych. Działanie lecznicze może pojawić się po 2 tygodniach kuracji[4].

Po zaobserwowaniu poprawy stanu pacjenta należy stopniowo obniżać skuteczną dawkę[4].

Przedawkowanie | edytuj kod

Zatrucia z użyciem trimipraminy objawiają się groźnymi zaburzeniami sercowo-naczyniowymi (duże spadki ciśnienia krwi, tachykardia, zaburzenia rytmu serca), a także hipertermią, stanami majaczeniowymi i drgawkami. W ciężkich przypadkach może dojść do zatrzymania akcji serca lub oddechu. Objawy w znacznym stopniu podobne są do zatrucia atropiną. Jako antidotum podaje się dożylnie inhibitor cholinesterazy – salicylan fizostygminy w dawce 1–2 mg, który prowadzi do zwiększenia w organizmie stężenia acetylocholiny. Dodatkowo w terapii tachykardii i zaburzeń rytmu serca można stosować inhibitory receptorów β–adrenergicznych. Drgawki mogą być opanowywane za pomocą benzodiazepin, np. diazepamu.

Preparaty | edytuj kod

Polska | edytuj kod

Preparat pod nazwą Surmontil jest dostępny tylko na zasadzie importu docelowego[6].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d Trimipramine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00726 [dostęp 2020-06-25]  (ang.).
  2. ↑ Trimipramine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2014-01-18]  (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h E.E. Mutschler E.E., Farmakologia i toksykologia, Elsevier, 2013, s. 1200, ISBN 978-83-7609-719-0 .
  4. ↑ a b c d e f g h i j Trimipramine Maleate, [w:] Drugs.com [online] [dostęp 2014-01-19]  (ang.).
  5. ↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .
  6. ↑ Surmontil, [w:] KtoMaLek.pl [online] [dostęp 2014-01-19] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Na podstawie artykułu: "Trimipramina" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy