Tybetański Region Autonomiczny

Na mapach: 31,70556°N 86,94028°E/31,705556 86,940278

Tybetański Region Autonomiczny w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Tybetański Region Autonomiczny, Tybet (tyb.: བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་, Wylie: Bod-rang-skyong-ljongs, ZWPY: Poi Ranggyong Jong; chiń.: 西藏自治区; pinyin: Xīzàng Zìzhìqū[1]) – region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasie[2]. Powstał w 1965 roku w wyniku połączenia dotychczasowego regionu Tybet i terytorium Qamdo[3][4].

W 2006 roku została otwarta kolej tybetańska, która łączy ten region z prowincją Qinghai[5].

 Osobny artykuł: Zamieszki w Tybecie w 2008 roku.

W 2008, w rocznicę chińskiej inwazji, doszło do kolejnych antyrządowych wystąpień, głównie w stołecznej Lhasie i okolicznych regionach, krwawo tłumionych przez chińskie jednostki militarne i paramilitarne[6].

Spis treści

Gospodarka | edytuj kod

Tybet jest jednym z najsłabiej rozwiniętych regionów Chin. Główną gałęzią jego gospodarki jest koczownicza hodowla jaków, owiec, kóz i wielbłądów, a także myślistwo. Uprawia się jęczmień, grykę, rośliny strączkowe. Duże znaczenie ma też rzemiosło. Przemysł skupiony wokół metalurgii, materiałów budowlanych oraz w sektorze spożywczym. W Tybecie znajdują się bardzo bogate złoża chromu, miedzi, litu, żelaza, cynku i ołowiu oraz największe na świecie złoża uranu[7][8][9].

Wraz z rosnącym stopniem otwarcia Chin na świat i względną liberalizacją polityki Pekinu wobec Tybetu, w regionie – a szczególnie jego stolicy Lhasie – dokonują się poważne przemiany gospodarcze[10][11]. Za sprawą miliardowych inwestycji rządu centralnego w renowację zabytków i infrastrukturę komunikacyjną dynamicznie rozwija się turystyka[12][13].

Podział administracyjny | edytuj kod

Zobacz też | edytuj kod

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ 西藏海拔高度有多少？-中国西藏旅游网, www.tibetcn.com [dostęp 2020-01-28] .
  2. ↑ Lhasa, Tibet, earthobservatory.nasa.gov, 26 września 2009 [dostęp 2020-01-28]  (ang.).
  3. ↑ Timeline: Tibet-China relations, www.ft.com, 17 marca 2008 [dostęp 2020-01-28] .
  4. ↑ 1964 China Map, National Geographic  (ang.).
  5. ↑ KarolK. Wach KarolK., Kolej Tybetańska, inforail.pl, 18 lipca 2006 [dostęp 2020-01-28]  (pol.).
  6. ↑ China accused over Tibet unrest, „BBC News”, 22 lipca 2010 [dostęp 2020-01-28]  (ang.).
  7. ↑ Tibet - Economy, Encyclopedia Britannica [dostęp 2020-01-28]  (ang.).
  8. ↑ Tybet, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2020-01-28] .
  9. ↑ Miedź, ołów, cynk - w Tybecie są ogromne złoża, gazetapl, 25 lutego 2007 [dostęp 2020-01-28]  (pol.).
  10. ↑ 美国发现世界最古老森林遗迹-新华网, www.xinhuanet.com, 4 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-28] .
  11. ↑ 拉萨经开区引领经济转型升级-中国西藏旅游网, www.tibetcn.com [dostęp 2020-01-28] .
  12. ↑ Mercedes u dalajlamów, Forbes.pl, 10 stycznia 2011 [dostęp 2020-01-28]  (pol.).
  13. ↑ China plans big investment in Tibet, The Irish Times, 26 stycznia 2010 [dostęp 2020-01-28]  (ang.).
  14. ↑ Tibet., Library of Congress, 1969 [dostęp 2020-01-28] .
  15. ↑ Tibet Political Map, Tibet Location, demographics, Tibet Travel and Tours – Tibet Vista [dostęp 2020-01-28]  (ang.).

Linki zewnętrzne | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (autonomous region of the People's Republic of China):
Na podstawie artykułu: "Tybetański Region Autonomiczny" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy