Władysław Ciepielowski w encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaWładysław Ciepielowski[1] (ur. 3 czerwca 1893 w Dzikowcu koło Sokołowa, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Spis treści
Życiorys | edytuj kod
Władysław Ciepielowski urodził się w rodzinie Walentego i Kazimiery. Przed wybuchem I wojny światowej uczęszczał do gimnazjum w Nowym Sączu. 15 marca 1915 roku złożył przyśpieszony (wojenny) egzamin maturalny[2].
W 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich i służył w 1 pułku piechoty.
W 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 17 pułku piechoty. W jednostce służył do 1934 roku. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 32. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3].
W 1929 roku ukazał się w Warszawie Zarys historji wojennej 17-go pułku piechoty autorstwa Władysława Ciepielowskiego.
W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu KOP „Czortków”[4]. 27 czerwca 1935 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 24. lokatą w korpusie oficerów piechoty. We wrześniu 1939 roku był dowódcą Wołyńskiej Półbrygady ON.
W 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia pułkownika[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia | edytuj kod
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 7114
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1933 roku „za zasługi na polu bezpieczeństwa publicznego oraz pracy społecznej”[6]
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 "Polska Swemu Obrońcy"
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też | edytuj kod
Przypisy | edytuj kod
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako Władysław II Ciepielowski, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.
- ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Nowym Targu za rok szkolny 1914/15 str. 53.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.
- ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 7 czerwca 1934 r. s. 179.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277.
Bibliografia | edytuj kod
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, str. 70.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, str. 51.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, str. 173, 413;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, str. 164, 357;
- Rocznik Oficerski 1928 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1928, str. 33, 182;
- Rocznik Oficerski 1932 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1932, str. 31, 547;
- Ogrody Wspomnień - Władysław Ciepielowski [dostęp 2012-04-06]
OryginałEdytujHistoria i autorzy
