Włodzimierz Wróbel

Włodzimierz Wróbel w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Włodzimierz Piotr Wróbel (ur. 7 września 1963 w Krakowie–Nowej Hucie) – polski prawnik, profesor nauk społecznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 2011 sędzia Izby Karnej Sądu Najwyższego RP[1][2], od 2012 p.o. kierownika Katedry Prawa Karnego UJ[1].

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

W 1987 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji UJ i w tym samym roku rozpoczął pracę w Katedrze Prawa Karnego UJ. W okresie 1989–1994 pełnił funkcję sekretarza Zespołu Prawa Karnego Materialnego Komisji Kodyfikacyjnej przy Ministrze Sprawiedliwości. W 1992 na podstawie napisanej pod kierunkiem Andrzeja Zolla rozprawy pt. Znamiona normy sankcjonowanej i sankcjonującej w przepisie prawa karnego uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych[3]. W 2003 przedstawił rozprawę pt. Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym i uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego[1]. W 2019 prezydent Andrzej Duda nadał mu tytuł profesora nauk społecznych[3].

W latach 1991–2003 był asystentem sędziego w Trybunale Konstytucyjnym, a później dyrektorem Zespołu Obsługi Skargi Konstytucyjnej Trybunału Konstytucyjnego[1].

W okresie od 2003 do 2011 był pracownikiem Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego, w latach 2004–2006 członkiem Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości, a w 2008 członkiem zespołu do spraw Konwencji o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny przy Prezesie Rady Ministrów RP. W latach 2005–2008 kierował Uniwersytecką Poradnią Prawną UJ[1].

Był nauczycielem akademickim na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW[3].

Pełnione funkcje | edytuj kod

Od 2011 jest sędzią Sądu Najwyższego orzekającym w Izbie Karnej[1][2]. Był ekspertem parlamentarnych komisji, członkiem komisji egzaminacyjnych na aplikację adwokacką i radcowską oraz wykładowcą z zakresu prawa karnego materialnego dla sędziów i prokuratorów[1]. W kadencji 2013–2017 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości[4]. W maju 2020 r. był jednym z pięciu kandydatów Zgromadzenia Ogólnego Sądu Najwyższego na stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, uzyskując najwyższe poparcie wśród sędziów uczestniczących w Zgromadzeniu Ogólnym sędziów SN[5].

Do 2017 był członkiem rady programowej „Zeszytów Prawniczych Biura Analiz Sejmowych”, z której ustąpił powołując się na okoliczność utraty przez Biuro Analiz Sejmowych statusu niezależnej instytucji eksperckiej[6].

Został członkiem Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Umiejętności[7], kierownikiem Zakładu Bioetyki i Prawa Medycznego, kierownikiem Studiów Podyplomowych Prawa Karnego Materialnego oraz Studiów Podyplomowych Prawa Medycznego i Bioetyki UJ[1][8].

Publikacje | edytuj kod

Opublikował ponad 100 prac naukowych i popularnonaukowych z zakresu prawa karnego, prawa konstytucyjnego i teorii prawa. Jest współautorem „Komentarza do Kodeksu Karnego” (część ogólna i szczególna – red. Andrzej Zoll), oraz współautorem (wraz z Andrzejem Zollem) wydanego w 2010 podręcznika akademickiego „Polskie prawo karne. Część ogólna”[1].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e f g h i Katedra Prawa Karnego UJ: dr hab. Włodzimierz Wróbel, prof. UJ (pol.). Uniwersytet Jagielloński. [dostęp 2015-02-21].
  2. ↑ a b Prezydent powołał 11 sędziów (pol.). Kancelaria Prezydenta RP, 2011-09-12. [dostęp 2015-02-21].
  3. ↑ a b c Dr hab. Włodzimierz Piotr Wróbel, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-03-19] .
  4. ↑ SKŁAD KOMISJI KODYFIKACYJNEJ PRAWA KARNEGO (kadencja 2013 - 2017), Komisja Kodyfikacyjna Prawa Karnego, 2013  (pol.).
  5. ↑ Zgromadzenie Ogólne Sędziów SN wybrało kandydatów na Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, sadnajwyzszy [dostęp 2020-06-17]  (pol.).
  6. ↑ Czystka w Kancelarii Sejmu. oko.press, 1 lipca 2017. [dostęp 2017-07-02].
  7. ↑ Wydział II Historyczno-Filozoficzny PAU: Komisja Prawnicza PAU (pol.). Polska Akademia Umiejętności. [dostęp 2015-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)].
  8. ↑ Zakład Bioetyki Prawa Medycznego (pol.). Uniwersytet Jagielloński. [dostęp 2015-02-21].
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Włodzimierz Wróbel" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy