Wiktoria (mitologia)

Wiktoria (mitologia) w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Wiktoria (łac. Victoria) – rzymska bogini, personifikacja zwycięstwa i militarnej potęgi Imperium Romanum.

Poświęcone jej sanktuarium znajdowało się na Palatynie. Na rewersach monet rzymskich przedstawiano ją jako uskrzydloną młodą dziewczynę z wieńcem laurowym w ręku. Utożsamiana z grecką Nike, wchłonęła wcześniejsze italskie kulty Vacuny i Vica Poty.

W sali posiedzeń rzymskiego senatu od 29 r. p.n.e. znajdował się ołtarz Wiktorii, wzniesiony przez Augusta, a usunięty w 382 r. n.e. na polecenie chrześcijańskiego cesarza Gracjana[1].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ Aleksander Krawczuk: Julian Apostata. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1987, s. 66.

Bibliografia | edytuj kod

  • Mała encyklopedia kultury antycznej. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983.
  • Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Wiktoria (mitologia)" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy