Witold Celichowski

Witold Celichowski w encyklopedii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan – grób W. Celichowskiego

Witold Celichowski (ur. 9 maja 1874 w Bninie[1], zm. 21 września 1944 w Warszawie) – polski działacz polityczny, adwokat.

Spis treści

Życiorys | edytuj kod

Był synem działacza społecznego i wydawcy Zygmunta[1] (bibliotekarza zbiorów kórnickich) i Zofii z Ziemnych[1], bratem adwokata i polityka Stanisława. Kształcił się w poznańskim Gimnazjum św. Marii Magdaleny, następnie studiował prawo na kilku uniwersytetach – w Berlinie, Monachium, Wrocławiu i Getyndze[1], kończąc naukę tytułem doktora praw w 1897. Praktykował w Koźminie, Nowym Tomyślu i Grudziądzu; był krótko asesorem w Berlinie, w 1900 otworzył w Poznaniu kancelarię adwokacką. Bronił m.in. polskich studentów w procesie w Poznaniu (lipiec 1901) oraz uczniów gimnazjum w Gnieźnie (czerwiec 1903).

W latach 1916-1918 prowadził w Warszawie kurs przygotowawczy dla przyszłych urzędników polskiej administracji. Pełnił funkcje komisarza Rady Ludowej miasta Poznania[1] (listopad 1918), zastępcy prezesa, potem naczelnego prezesa prowincji i rejencji poznańskiej, wreszcie 16 października 1919 został mianowany pierwszym po odzyskaniu niepodległości wojewodą poznańskim. Zasłużył się dla stworzenia podstaw polskiej administracji, wyeliminował z urzędów język niemiecki, przygotował nowe kadry. Od listopada 1922 pełnił także funkcję komisarza rządu w poznańskim sejmiku wojewódzkim. Został zwolniony z urzędu wojewody na własną prośbę[2] i w styczniu 1923 przeszedł w stan spoczynku. Został notariuszem w Poznaniu i wiceprzewodniczącym Izby Adwokackiej w Poznaniu (1923-1926), w latach 1926-1928 był przewodniczącym Izby.

W latach 1926-1928 był prezesem Rady Głównej Towarzystwa Czytelni Ludowych. Podobnie jak młodszy brat Stanisław pozostawał w związkach ze Stronnictwem Narodowym, ale nie wchodził w skład władz partii. Od 1928 do 1939 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Kuratorium Fundacji Sułkowskich w Rydzynie[3]. Opuścił Poznań po okupacji Wielkopolski przez Niemców we wrześniu 1939, wyjechał do Lwowa, potem do Krakowa i Warszawy. W Warszawie działał w Radzie Głównej Opiekuńczej; zmarł w czasie powstania. Po wojnie został pochowany w Poznaniu.

Był autorem m.in. Józef Supiński a rozwój teorii ekonomicznych (1898), Zbiór rozporządzeń wydanych dla Królestwa Polskiego przez Jenerał-gubernatorstwo warszawskie (1918).

Z małżeństwa z Anielą z Drogowskich (od 1914)[1] miał syna Zygmunta (ur. 1914).

Upamiętnienia | edytuj kod

  • Za szczególne zasługi dla województwa wielkopolskiego Wojewoda Wielkopolski przyznaje medal imienia Witolda Celichowskiego[4].

Przypisy | edytuj kod

  1. ↑ a b c d e f StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 94 .
  2. ↑ Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 15 grudnia 1922 do 1 marca 1923 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”, s. 24, Nr 2 z 31 marca 1923. 
  3. ↑ Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich
  4. ↑ XV Gala Powiatu Konińskiego - www.rychwal.pl

Bibliografia, literatura | edytuj kod

Kontrola autorytatywna (osoba):
Na podstawie artykułu: "Witold Celichowski" pochodzącego z Wikipedii
OryginałEdytujHistoria i autorzy